Καθηγητής Λοϊζίδης στο Dnews: η Ειρήνη Έχει Μπει στο Περιθώριο του Διεθνούς Συστήματος

“«Στο ερευνητικό μας κέντρο στο Κεντ έχουμε ασχοληθεί εκτεταμένα με την περίπτωσή της Ουκρανίας. Δυστυχώς, δεν είμαστε κοντά ούτε καν στην υποβολή σοβαρών προτάσεων για την επίλυση ενός προβλήματος που είτε θα οδηγήσει στην πληθυσμιακή ερήμωση της Ουκρανίας, είτε σε παγκόσμιο πόλεμο. Αυτό οφείλεται στην εγκατάλειψη των ειρηνευτικών διαδικασιών σε όλα τα επίπεδα κυρίως στο συμβούλιο ασφάλειας του ΟΗΕ, όπως φαίνεται και στην περίπτωση του παλαιστινιακού ή του κυπριακού. Δεν είναι όμως μόνο ουκρανικό φαινόμενο. Ακόμα και στην περίπτωση της Κολομβίας και της Αιθιοπίας όπου οι ηγέτες κέρδισαν μέχρι και Νόμπελ ειρήνης υπήρξε επιστροφή στη βία, ενώ είχαμε ελάχιστη πρόοδο στο θέμα των εκτοπισμένων», περιγράφει ο καθηγητής αναφερόμενος και στην πρόσφατη περίπτωση του Σουδάν, όπου μοναδική προτεραιότητα των δυτικών χωρών ήταν η προστασία και ο επαναπατρισμός των δικών τους πολιτών.
«Οι ειρηνευτικές διαδικασίες έχουν μπει στο περιθώριο του διεθνούς συστήματος και αυτό είναι το βασικό πρόβλημα», συμπληρώνει.”
(…)
“«Είναι σημαντικό τα θέματα ειρηνευτικών διαδικασιών να αποτελούν επιλογή ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων και όχι να επιβάλλονται από εξωγενείς παράγοντες. Ας πάρουμε το ελληνικό παράδειγμα. Υπάρχει μια λανθασμένη εντύπωση ότι “ξένες δυνάμεις” θα επιλύσουν το ελληνοτουρκικό και ότι για παράδειγμα, αν εκλεγεί ο Κιλιντσάρογλου θα υπάρξουν πιέσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Στην καλύτερη περίπτωση ίσως να έχουμε κάποιες θετικές παραινέσεις και στις δύο πλευρές αλλά όπως έχω ξαναπεί, οι ειρηνευτικές διαδικασίες δεν αποτελούν διεθνή προτεραιότητα. Είτε στο κυπριακό είτε στα ελληνοτουρκικά δεν έχουμε το βάρος (ή την πολυτέλεια) διαμεσολάβησης του διεθνούς παράγοντα. Σε μεγάλο βαθμό οι εξελίξεις θα εξαρτηθούν από εμάς και επίσης από την τουρκική και την τουρκοκυπριακή πλευρά», εκτιμά ο κ. Λοϊζίδης, περιγράφοντας τη μεγάλη εικόνα των διεθνών σχέσεων: «από τη μία ότι οι συγκρούσεις είναι πιο σπάνιες ενώ από την άλλη, λόγω αδράνειας του διεθνούς συστήματος, όσες συμβαίνουν είναι αυτόματα και πιο δυσεπίλυτες».
Σε συνδυασμό με τις τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα της άμυνας και σύμφωνα με τον καθηγητή, αυτό σημαίνει ότι χώρες που θα εμπλακούν σε μελλοντικές στρατιωτικής μορφής συγκρούσεις δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν εύκολα την αμοιβαία ολική καταστροφή.”

Δείτε αν θέλετε, το σχετικό άρθρο του dikaiologitika.gr