“Τα παιδιά ακούνε με τα μάτια
Δηλαδή αναπαράγουν αυτό που βλέπουν.
«Μα του συμπεριφέρομαι όμορφα και το συμβουλεύω», θα μου πεις… Μάλιστα Προσπαθείς (και δεν το αμφισβητεί κανείς )να δώσεις χρόνο και αξία στην δική σου επικοινωνία με το παιδί. Σκέψου όμως και απάντησε αν θέλεις στο παρακάτω ερωτηματολόγιο:
Ποια είναι η πραγματική δική σου ψυχική κατάσταση; Πώς αισθάνεσαι με εσένα;
Πώς συμπεριφέρεσαι στο στενό αλλά και ευρύτερο περιβάλλον σου; Στο σύντροφο σου, στους γονείς σου, στους φίλους σου, στους συναδέλφους σου όταν είσαι εκνευρισμένη ή θυμωμένη;
Πώς συμπεριφέρεσαι όταν οδηγείς, ψωνίζεις ή βρίσκεσαι σε αντιπαράθεση με κάποιον;
Πόσο συχνά και με ποιο τρόπο εκφράζεις τον σεβασμό σου απέναντι στην φύση, στα ζώα, σε ανθρώπους με αναπηρία και ευάλωτες ομάδες;
Πόσο συχνά συζητάς με το παιδί (με ειλικρίνεια) για λάθη σου που διαπιστώνεις και θέλεις να διορθώσεις, ζητώντας και την δική του συμβολή σε αυτό;
Πόσο συχνά το επιβραβεύεις για μικρές αλλά και μεγαλύτερες σωστές συμπεριφορές του;”
Δείτε αν θέλετε, το σχετικό άρθρο της ιστοσελίδας mothersblog.gr
