Το Υπουργείο Άμυνας έχει, κυρίως, εκτελεστικό κυβερνητικό ρόλο -όταν χρειάζεται- και όχι δημιουργικό, διαλλακτικό, πολιτικό, δεν είναι τέτοιος, τουλάχιστον, ο κύριος ρόλος του, κατά τη γνώμη μου.
Ο ρόλος του, σε περίοδο ειρήνης, είναι κυρίως αποτρεπτικός και μακάρι να μπορεί για πάντα να μείνει έτσι.
Να μπορεί, δηλαδή, για πάντα, να αποτρέπει τον εχθρό, χωρίς και να χρειάζεται να του αποδεικνύει τις ικανότητές του.
Όσο υπάρχει εχθρός.
Γιατί ευελπιστούμε κάποτε σε μία κοινωνία Γήινης φιλίας, αντάξιας με αυτήν που μπορεί να φτάσει το μεγαλείο του ανθρώπου, αυτού του μικρομέγα ανθρώπου, σύμφωνα με τον Βολταίρο.
Ενώ αντίθετα, συνεχίζω, ο Νίκος Δένδιας, ο πιο επιτυχημένος υπουργός, κατά τη γνώμη μου, της προηγούμενης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, έχει φανερά δημιουργικό, παραγωγικό, ιδιαίτερα αποτελεσματικό, πολιτικό λόγο και έργο.
Δεν ξέρω για το εκτελεστικό του κομμάτι, αν και υπήρξε και στο παρελθόν υπουργός εθνικής άμυνας.
Δεν ξεχώρισε όμως τόσο πολύ από τους υπόλοιπους υπουργούς της τότε κυβέρνησης, όσο τελευταία στο υπουργείο εξωτερικών.
Γενικά φαίνεται να είναι πολύ ικανός άνθρωπος και βέβαια, δεν μπορώ να ξέρω, αν υπήρξε προσωπική επιλογή του να ξαναπάει στο σημερινό του υπουργείο.
Στέλιος Βερναδάκης
