Πέμπτη 05/10/2023, Απόγευμα, μέσα σε λιγότερο από μια ώρα, ίσως και μισή.
Τροποποιημένο την Τρίτη 24/10/2023 το πρωί.
Ως ποίημα εξακολουθεί να αποτυπώνει κάποιες σκέψεις και κάποια συναισθήματά μου, συγκεκριμένων στιγμών, τώρα πια εξαιρετικά σπάνιων, που δεν με πειράζουν διόλου.
Κάποτε όμως χοροπήδαγα… 😂
Εγώ κι ο Άλλος, Ή, ο Άλλος κι Εγώ
Είσαι γλυκιά πεντάμορφη
Δεν απορώ καθόλου
Που σου κολλάω τόσο πολύ
Πίσω δεν κάνω διόλου
Κι ας πάνε στράφι μάτια μου
Ας πάν’ κατά διαόλου
Όσα γλυκιά μου έκανα
Κι εσύ δεν θες καθόλου
Τουλάχιστον γελάσαμε
Μάλλον γελάνε όλοι
Και αν γελά κι ο φίλος σου
Γελάν, όλοι για όλοι
Θα σου κολλάω όμως εγώ
Κι αν τον πειράζει γλύκα
Ίσως να παρακινηθείς
Να πεις το “φτου και βγήκα”
Δεν θα ‘πρεπε ματάκια μου
Τέτοια να γράφω όχι
Όμως γλυκιά μου σ’ έχει αυτός
Και χρόνια τώρα· όχι;
Πόσα ν’ αντέξω, ολάνθιστη
Θνητός είμαι κι αγόρι
Κι εσύ η μία μου θεά
Η που θαυμάζω Κόρη
Μα τα ‘χω γλύκα αποδεχτεί
Κι άλλα πολλά ακόμη
Όσα κι οι τρίχες μάτια μου
απ’ την ωραία σου κόμη
Και άλλα εγώ θ’ αποδεχτώ
Τον πάτο σκάβω κι άλλο
Δίχως πια τέρμα να βρεθεί
Ή ‘μπόδιο μεγάλο
Όμως θα γράφω κι εκεινού
Που ξέρεις κοπελιά μου
Κι άμα θυμώσει μάτια μου
Του δίνω μια ελιά μου
Το σύμβολο της Αθηνάς
Ειρήνη όλο να δώσει
Κι αν όταν, σε κρατάει αυτός
Χαρά σου δίνει τόση
Σκέψου γλυκιά και μένανε
Που όσο σ’ αγαπάω·
Τόσο απ’ την άλλη μάτια μου
Δέχτηκα να πονάω
Στέλιος Βερναδάκης
Κυριακή 22/05/2022 Ξημέρωμα, στο Καταφύγιο της Δίρφυς
