Άποψη: Πρώτα η Ζωή και μετά η Φιλοσοφία;

Άποψη:

Αν ακολουθώντας κανείς τον δρόμο της Αγάπης, που αναπόφευκτα μέχρι να αποφασίσει κάτι άλλο στη ζωή του, θα περάσει και αρκετές δυσκολίες· και αν αυτές τις δυσκολίες τις ξεπεράσει με επιτυχία, δηλαδή με περισσότερη αγάπη, όποτε μπορέσει να επιτύχει κάτι τέτοιο· τότε ισχυρίζομαι, ότι θα μπορέσει να επιλέγει και συνειδητά, μάλλον όχι τόσο, του τι είναι καλό να αποφεύγει, όσο του τι ελεύθερα θέλει και αναζητά, στη ζωή του.
Φαίνεται να συμβαίνει περισσότερο αυτό, επειδή αυτά που επιθυμεί, πέραν της ευχαρίστησης που του δίνουν, αντέχεται και από τον ίδιο, η δυσκολία του εγχειρήματός τους.
Μπορεί και του το λέει αυτό· η εμπειρία, τής έως τώρα ζωής του.
Εξυπακούεται, αυτό που θέλει· να μπορεί κιόλας, καθώς και να ξέρει, να το κάνει πραγματικότητα.
Ίσως -κατά μίαν έννοια- αυτό όλο που περιέγραψα, να μπορεί να καλείται και ωριμότητα.
Να συμβαίνει, δηλαδή, στην ωριμότητα ενός ανθρώπου, ή  ακόμη και να χρειάζεται την ωριμότητα ενός ανθρώπου, για να μην το κάνει σε καταστάσεις που νεότερος δεν θα μπορούσε να αντέξει και, που μπορεί να λειτουργούσαν επικίνδυνα, τόσο για τον ίδιο, όσο και για την υγεία του.

Αν τις δυσκολίες που θα προκύψουν από τον δρόμο της αγάπης, τις αντιμετωπίσει κανείς, όχι αγαπώντας περισσότερο· αλλά απλά, χωρίς να χρειαστεί να αλλάξει τον κεντρικό δρόμο της αγάπης, που και αυτό είναι πολύ σπουδαίο· τότε αναγκαστικά μέχρι να καταφέρει κάτι ακόμη καλύτερο· θα πρέπει να προσέχει αρκετά και το τι είναι καλό να αποφεύγει.
Για πολλούς ανθρώπους, αυτό που μόλις ανέφερα, αντιστοιχεί στη φιλοσοφία τους.
Μιας φιλοσοφίας, δηλαδή, του πρώτα η ζωή και μετά η φιλοσοφία, ή αν προτιμάτε η αγάπη.
Όλα χρειάζονται, όμως νομίζω ότι είναι και κάπως θέμα ωριμότητας -στη σκέψη και την καρδιά- να αποφασίσει κανείς με μέτρο, το αντίστροφο…

Στέλιος Βερναδάκης

Με την Παρέα του Προεδρικού Ορειβατικού Συλλόγου, την Κυριακή 19/11/2023, μόλις πριν την Κορυφή του Ταϋγέτου