Η σπουδαία τραγουδίστρια αποκαλύπτει σε ένα ντοκιμαντέρ ότι κακοποιήθηκε από τον πατέρα της, ότι ξεκίνησε θεραπεία όταν ήταν 16 ετών και ότι ήταν εθισμένη στα αγχολυτικά. «Είμαι πάνω από 80 ετών και ήθελα να αφήσω κάτι αληθινό», λέει στην EL PAÍS

Η Τζόαν Μπαέζ ισχυρίζεται ότι κακοποιήθηκε από τον πατέρα της όταν ήταν παιδί. Η τραγουδίστρια αποκαλείτο «ηλίθια Μεξικανή» στο σχολείο κι άρχισε να πηγαίνει σε ψυχοθεραπεία όταν ήταν 16 ετών. Ήταν εξαρτημένη από αγχολυτικά για οκτώ χρόνια, τρομοκρατήθηκε από τη σχέση της με τον Μπομπ Ντίλαν, ενώ η σχέση της με την αδελφή της, Μίμι, επίσης τραγουδίστρια, βασιζόταν στη δύναμη και τη ζήλια.

Η Τζόαν Μπαέζ είχε μια γυναίκα σύντροφο για δύο χρόνια, υπέφερε από Διαταραχή Διασχιστικής Ταυτότητας, νευρώσεις και κρίσεις πανικού για δεκαετίες.

Γιατί τώρα;

Η 83χρονη σήμερα Τζόαν Μπαέζ χαμογελά όταν την ρωτούν γιατί αποφάσισε να μοιραστεί με τον κόσμο όλες αυτές τις πληροφορίες που ίσως δεν γνώριζαν ούτε οι πιο κοντινοί της άνθρωποι. «Ξέρετε, είμαι πάνω από 80 ετών και ήθελα να αφήσω κάτι αληθινό. Έδωσα τα κλειδιά της ιδιωτικής μου ζωής στην Karen [O’Connor, σκηνοθέτη] και δεν υπήρχε επιστροφή. Αν ήθελα απεγνωσμένα να αλλάξω κάτι, είχα ήδη πάρει την απόφαση και δεν μπορούσα να γυρίσω πίσω», λέει στην EL PAÍS μέσω βιντεοκλήσης από το σπίτι της στο Λος Άντζελες.

Η τραγουδίστρια μιλάει για το ντοκιμαντέρ Joan Baez: I Am a Noise, ένα ζωντανό ταξίδι στη ζωή της, στο οποίο η τραγουδίστρια μοιράζεται τα πάντα, ταξιδεύοντας στα βάθη της ψυχής της.

Μιλάει από το σαλόνι του σπιτιού της, όπου υπάρχουν πίνακες και τζάκι. Φοράει γυαλιά, έχει κοντά λευκά μαλλιά και μια γαλήνια όψη. Υπάρχουν στιγμές στις οποίες ξεσπά σε γέλια και άλλες στις οποίες αρχίζει να τραγουδά στα ισπανικά, αν και δεν μιλάει τη γλώσσα. Είναι σαφές ότι το να μοιραστεί τα βαθύτερα μυστικά της έχει σηκώσει ένα βάρος από τους ώμους της.

«Όταν τελείωσε το ντοκιμαντέρ το είδα περίπου 10 φορές και δεν ένιωσα τίποτα. Τότε συνειδητοποίησα ότι το παρακολούθησα προστατεύοντας τον εαυτό μου, επειδή υπάρχει πάρα πολύ θλίψη και εξομολόγηση. Έτσι, μια μέρα, χαλάρωσα, μαγείρεψα ποπ κορν και κάθισα να το παρακολουθήσω. Ήταν συγκλονιστικό, αλλά τώρα έχω ηρεμήσει».