Κάτω από το 0,06% των αναδασωτέων εκτάσεων στη χώρα, καταλαμβάνεται από αιολικά πάρκα, ενώ το ποσοστό κατάληψης μειώνεται σε 0,02% αν ληφθούν υπόψη μόνο τα αιολικά πάρκα που εγκαταστάθηκαν μετά την πυρκαγιά.

Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα μελέτης που δημοσιοποίησε η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας ΕΛΕΤΑΕΝ, η οποία αναφέρει ότι με τον τρόπο αυτό αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει καμία συσχέτιση των πυρκαγιών με τις ανεμογεννήτριες και καταρρίπτεται από τα δεδομένα, η ανακριβής υπόνοια που διακινείται στο διαδίκτυο ότι «όπου καίγεται μια έκταση, φυτρώνουν ανεμογεννήτριες».

Ταυτόχρονα, η ΕΛΕΤΑΕΝ δημοσιοποίησε κατάλογο απαντήσεων σε ισάριθμες ερωτήσεις (καλόπιστες και κακόπιστες) που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, σύμφωνα με τις οποίες:

Η εγκατάσταση ανεμογεννητριών επιτρέπεται, υπό όρους, εντός δασικών εκτάσεων σύμφωνα με το Σύνταγμα, το νόμο και το Συμβούλιο της Επικρατείας. Δεν υπάρχει δηλαδή κανένας λόγος να καταστραφεί η δασική έκταση για να γίνει κάτι που ήδη επιτρέπεται.

Αντίθετα, η καταστροφή μιας δασικής έκτασης από πυρκαγιά δυσκολεύει, αδειοδοτικά και κατασκευαστικά, την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών και των συνοδών τους έργων και δεν προσφέρει πλεονέκτημα (οικονομικό, τεχνικό ή άλλο) κατά την κατασκευή ή τη λειτουργία.

Τα αιολικά πάρκα συμβάλλουν στην προστασία του τοπικού δασικού περιβάλλοντος. Για παράδειγμα, στο κείμενο που δημοσιοποιήθηκε περιλαμβάνονται παραδείγματα όπου η οδοποιία των αιολικών πάρκων χρησιμοποιήθηκε για την κατάσβεση παρακείμενων πυρκαγιών.

Τα αιολικά πάρκα υποχρεούνται και εκτελούν αναδάσωση ίσης έκτασης με αυτή που καταλαμβάνουν ή ισοδύναμα δασοτεχνικά έργα σε περιοχές που υποδεικνύουν οι δασικές αρχές. Οι αναδασώσεις αυτές είναι επιπρόσθετες των αποκαταστάσεων των εδαφών στις θέσεις εγκατάστασής τους.

Η οδοποιία των αιολικών πάρκων σχεδιάζεται κατά τις υποδείξεις των δασικών υπηρεσιών και εγκρίνεται από αυτές, ώστε να μπορεί να ενταχθεί στο επιχειρησιακό σχεδιασμό της πυροσβεστικής και της δασικής υπηρεσίας και στη διαχείριση των δασών και των δασικών εκτάσεων.