Άποψη Των Εκδόσεων Γη:
Σχετικά Με Τις Σχέσεις Των Ανθρώπων Και Το Τι Μπορεί Να Μάθει Κανείς Από Τα Ζώα Ή Ακόμη Περισσότερο Από Τα Φυτά
Ο Άνθρωπος ουσιαστικά χρειάζεται πολύ να μαθαίνει για να συμπεριφέρεται όμορφα στη ζωή του, από τη συμπεριφορά των ανθρώπων που δεν έχουν καμία εξουσία επάνω του.
Αν όμως συμφωνείτε ότι το να μην εξουσιάζει κάποιος κάποιον, είναι το καλύτερο για τη συνύπαρξή τους και τη βάση της φιλοσοφίας τής μεταξύ τους σχέσης.
Και μπορεί να μάθει από τη συμπεριφορά τους κυρίως επειδή εκείνοι του συμπεριφέρονται όπως τον αντιλαμβάνονται.
Του συμπεριφέρονται δηλαδή, όταν υπάρχει κάποιο είδους πρόβλημα στη σχέση τους, αμυνόμενα και μόνο.
Δηλαδή αυτό που αντιλαμβάνεται ο ίδιος ως αρνητική πιθανή συμπεριφορά από εκείνους, είναι αυτό που επικοινωνείτε στους γύρω του.
Αυτό συμβαίνει επειδή εκείνο που εκλαμβάνουν οι μη έχοντες την εξουσία στις μεταξύ τους πράξεις, δεν προσπαθούν να το αλλάξουν εκτός ίσως με την πειθώ, μιας και δεν αισθάνονται ότι μπορούν να αλλάξουν κάτι σε αυτήν τη μεταξύ τους σχέση εξουσιαστικά.
Ίσως να αισθάνονται ότι δεν μπορούν να αλλάξουν κάτι ούτε καν με την πειθώ, δηλαδή ούτε καν με όπλο τους την άγραφη δικαιοσύνη των ανθρωπίνων σχέσεων, ή και να μην θέλουν καν έτσι επειδή τους αρέσει γενικότερα οι άνθρωποι να συμπεριφέρονται ελεύθερα.
Βέβαια σε έναν βαθμό μπορεί να υπάρξει κάποια μορφή εξουσιαστικής αντιπαράθεσης ή έτσι να την αντιλαμβάνονται αμφότεροι.
Ο ένας άνθρωπος επηρεάζει τον άλλον, διαλεκτικός είναι ο κόσμος μας.
Και όλοι οι άνθρωποι συμπεριφέρονται συνειδητά και ασυνείδητα σε κάποιον, αναλόγως με το πως τον αντιλαμβάνονται.
Συνάμα όμως ο κόσμος μας εκτός από διαλεκτικός είναι και μεγαλειωδώς ανθρώπινος δηλαδή γεμάτος με την καλοσύνη του είδους μας.
Για αυτό και γράφουμε στο κεφάλαιο τούτο υπό αυτές τις ιδανικές προϋποθέσεις της μηδενικής εξουσίας από κάποιους.
Και αυτό εκτιμούμε ότι είναι κάτι που δεν μειώνει τη θεωρητική του αξία.
Δηλαδή δεν μειώνει τη θεωρητική αξία του να έχει κανείς αυτό που προσπαθούμε να εκφράσουμε στο κεφάλαιο ως πυξίδα, προσαρμόζοντάς το συνάμα αναλόγως στη ζωή του.
Ως συμπέρασμα κατά τη γνώμη μας έχουμε ότι επειδή στον τομέα των ανθρωπίνων φιλικών σχέσεων κανείς δεν δέχεται να εξουσιάζεται, ή αν προτιμάτε οι ακόμη και στοιχειωδώς φιλικές σχέσεις σαφώς και για να υφίστανται θα πρέπει πάντοτε να είναι ισότιμες και όχι σχέσεις εξουσιαστή-εξουσιαζόμενου, θα πρέπει ο έχων την εξουσία να έρθει κοντά στον μη έχων την εξουσία και καθόλου ισχυριζόμαστε το αντίθετο.
Το αντίθετο συνήθως από συναισθηματισμό, θα δώσει πρακτικά νομίζουμε, λίγο παραπάνω τη σχέση εξουσιαστή-εξουσιαζόμενου.
Αυτοί που στις σχέσεις συνήθως εξουσιάζουν είναι οι γονείς τα παιδιά, οι προϊστάμενοι στην εργασία τούς υφιστάμενούς τους, δυστυχώς συχνά και ο/η σύζυγος-σύντροφος, την/τον σύζυγο-σύντροφο.
Ιδιαίτερα όμως πολύ οι άνθρωποι με χαρακτήρα που επιθυμεί τα μάλα κάτι τέτοιο είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία το τελευταίο ως προς τις πράξεις τους.
Ο οποιοσδήποτε σκύλος για παράδειγμα δεν είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου αλλά μάλλον πως είναι εκείνος που δεν είναι επιθετικός στο αφεντικό του και αυτό ισχυριζόμαστε επειδή θεωρεί ότι δεν έχει καμία απολύτως εξουσία επάνω του.
Πιθανόν να συμβαίνει τούτο από αγάπη, θαυμασμό, ευγνωμοσύνη, παραίτηση, άγνοια της δύναμής του, ίσως και άλλα αισθήματα.
Καθώς και έλλειψη φόβου που θα τον ανάγκαζε να αντιδράσει, όμως και πάλι αμυνόμενος.
Σίγουρα πάντως όχι επειδή έχει συνειδητοποιήσει το περίφημο του Ηροδότου «Δεν θέλω ούτε να κυβερνάω ούτε να με κυβερνούν, δεν θέλω ούτε να εξουσιάζω ούτε να με εξουσιάζουν», αφού κυβερνάται και εξουσιάζεται από το αφεντικό του χωρίς να αντιδράει, καθώς και κυβερνάει και εξουσιάζει τουλάχιστον τις άλλες όμοιες με εκείνον έμβιες οντότητες οποτεδήποτε κι αν μπορεί.
Για την καλύτερη συμπεριφορά αυτών των δύο οντοτήτων πλέον, θα πρέπει ο άνθρωπος όχι ως ανώτερος αλλά ως έχων την εξουσία, να χαμηλώσει.
Επαναλαμβάνω να χαμηλώσει για τις μεταξύ τους στοιχειωδώς φιλικές σχέσεις, που είναι απαραίτητες για τη συνύπαρξη όλων πλέον των οντοτήτων, σε όλους τούς χώρους.
Οι φιλικές σχέσεις είναι απαραίτητες για τη συνύπαρξη όλων των οντοτήτων σε όλους τούς χώρους, ακόμη περισσότερο όσον αφορά τους ανθρώπους.
Είτε οι χώροι που βρίσκονται εκείνοι είναι οι οικογενειακοί, είτε οι εργασίας, είτε οποιοιδήποτε άλλοι που μπορεί να βρεθούν μεταξύ τους, στο μέτρο βέβαια που σε όλους αυτούς τους χώρους αναλογεί η φιλία, καθώς και η εκατέρωθεν αναζήτησή της από τους πρωταγωνιστές της.
Στέλιος Βερναδάκης
Βιβλίο: “Άνθρωπος Και Δημοκρατία”
Κεφάλαιο: “Σχετικά Με Τις Σχέσεις Των Ανθρώπων Και Το Τι Μπορεί Να Μάθει Κανείς Από Τα Ζώα Ή Ακόμη Περισσότερο Από Τα Φυτά”
Η Φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα https://www.madameginger.com/