Η Συνύπαρξη

29  Η Συνύπαρξη

«Ἔφη ὡς ἦθος ἀνθρώπῳ δαίμων.»

«Ο χαρακτήρας του ανθρώπου, ο δαίμονας του.»

Ηράκλειτος

 (Η παραδοσιακή απόδοση αυτού του αποσπάσματος του δίνει την εξής έννοια:

«O χαρακτήρας ενός ανθρώπου κάνει την ειμαρμένη του.»

Ο Χάιντεγκερ βλέπει σ’ αυτήν την ερμηνεία μια κοινοτοπία δίχως σημασία που περιφρονεί την ετυμολογία.

Ο Χάιντεγκερ δικαίως τονίζει ότι η πρώτη έννοια της λέξης ἦθος δεν είναι χαρακτήρας, αλλά κατοικία· μεταφράζει λοιπόν το απόσπασμα του Ηράκλειτου ως εξής:

«Ο άνθρωπος κατοικεί, για το ότι είναι άνθρωπος, μέσα στην εγγύτητα του θείου.»

 (βλ. Heidegger, Lettre sur l’ humanisme, Paris 1964, σελ. 145), (mikrosapoplous.gr)).

Να πούμε εμείς ότι η μία ερμηνεία δεν αποκλείει την άλλη αλλά περισσότερο θα λέγαμε τη συμπληρώνει.

Ακόμη ότι πολλοί αρχαίοι Έλληνες και όχι μόνον ο Ηράκλειτος, χαιρόντουσαν να παίζουν με τις διττές έννοιες των προτάσεων, ειδικά κιόλας όταν εκείνες ήταν αλληλοσυμπληρούμενες.

 

«Η Υγεία του Ανθρώπου είναι άμεσα, άρρηκτα και στενά συνδεδεμένη με την Υγεία των ζώων και των Φυτών καθώς και της Αναλογίας και της Δομής όλων των Έμβιων και των Άβιων Οντοτήτων του πλανήτη, σε ένα αρμονικά ενιαίο σύνολο».

Ηριδανός

Με τη λέξη Δομή εννοούμε την οποιουδήποτε είδους σχέση και διασύνδεση δημιουργείτε μεταξύ εκείνων που συνυπάρχουν.

(Από Το Βιβλίο Μας «Υγεία Και Φυσικό Δίκαιο»

 

Υπάρχει ένα μεγάλο μυστικό για όλους τους έμβιους οργανισμούς του πλανήτη, που με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι συμπεριλαμβάνει και την άβια φύση.

Τούτο ισχυριζόμαστε ότι είναι η Συνύπαρξή μας.

Όλοι χωράμε και όλοι θα πρέπει να χωρέσουμε και τώρα και στο μέλλον και πάντα και για πάντα.

Η συνύπαρξη ξεκινάει από τα πιο φανερά και καταλήγει στα πιο αφανή, κρυμμένα, ή αν προτιμάτε μυστικά της Φύσης, προφανώς και άλλα αφανέρωτά της πράγματα σχέσεων.

Αφανέρωτα ακόμη σε εμάς που γράφουμε σχετικά.

Το μέλημά μας ξεκινώντας τούτο το κεφάλαιο, ήταν να μιλήσουμε για την υγεία των ανθρώπων, των ζώων, των φυτών, τολμούμε να ισχυριστούμε και των ανόργανων όταν συνυπάρχουμε αρμονικά και με εκείνα σε μία πανγήινη κοινωνία φιλότητας ή και «Γαλαξιακή Κοινωνία Φιλότητας», σύμφωνα και με τον τίτλο ενός πολύ σπουδαίου βιβλίου του επίσης πολύ Σπουδαίου Και Αδελφικού Μας Φίλου Αργύρη Τσακαλία, των Εκδόσεων Καλυψώ.

Τα γράφουμε όμως όλα αυτά σε τούτο το βιβλίο μας δηλαδή το «Άνθρωπος Και Δημοκρατία», γιατί η Δημοκρατία στις πόλεις των ανθρώπων, τουλάχιστον ως κατώφλι για κάτι ευρύτερο στις κοινωνίες όλων των έμβιων οντοτήτων, αποτελεί κάτι το απαραίτητο για να συμβεί εκείνο κάποτε.

Ή αν προτιμάτε, θα μπορούσαμε να γράψουμε στέρεα ότι:

Όταν η Δημοκρατία δεν χρειάζεται να υπάρχει ως προϊόν άτεγκτων επιβαλλόμενων κανόνων σύμφωνων με το γράμμα του νόμου και όχι με το πνεύμα του, είναι αποτέλεσμα της αγάπης του ανθρώπου όχι απλά για τον συνάνθρωπο αλλά και για οποιαδήποτε άλλη έμβια οντότητα.

Για οποιαδήποτε άλλη έμβια οντότητα ενδεικτικά να αναφέρουμε τα έντομα που πράγματι πολλά μπορεί να είναι ενοχλητικά για τον άνθρωπο, αλλά είναι συνάμα και ισότιμοι συνεργοί με οποιαδήποτε άλλη οντότητα, στο να καταλάβει καλύτερα τον κόσμο μας.

Σε κάποια κλίμακα και σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες έμβιες και άβιες οντότητες, ορατές και αόρατες στα μάτια του ανθρώπου οντότητες, μπορούν να κάνουν γνωστό το τι ισχύει για πολλά πράγματα που τον απασχολούν ακόμη και προσωπικά ή που θα έπρεπε να τον απασχολούν, επειδή όλα στον κόσμο μας είναι αλληλένδετα.

Θα συνεχίσουμε με την Υγεία του ανθρώπου που είναι κατά τη γνώμη μας και το πιο σημαντικό.

Σας βάζουμε ενδεικτικά ένα απόσπασμα μιας είδησης, όπως υπάρχει στη δημοσιογραφική ιστοσελίδα iefimerida.gr:

«Ο ρόλος του μικροβιόκοσμου στην υγεία μας είναι κάτι παραπάνω από αποδεδειγμένος από τους επιστήμονες και η μελέτη του συνεχίζει να είναι πολύ σημαντική σε σχέση με πολλές ασθένειες και την πρόληψή τους.

Μία από αυτές είναι ο καρκίνος.

Αυτό το σύνολο λοιπόν των μικροοργανισμών που απαρτίζουν τη μικροβιακή χλωρίδα του σώματός μας και οι οποίοι είναι διάσπαρτοι σε όλο το σώμα μας, από το στόμα μέχρι τα γεννητικά μας όργανα, πρέπει να ζουν σε απόλυτη ισορροπία για να παραμείνουμε υγιείς.

Και υπάρχει μια νέα πτυχή σε αυτό το μαγικό οικοσύστημα που κατοικεί στο σώμα μας:

«Ο σημαντικός ρόλος του στην ευτυχία μας.»

Αυτή η πτυχή είναι αποτέλεσμα πολλών ερευνητικών μελετών και πρόσφατα αναδείχθηκε σε ένα podcast της Endor Technologies από μια ειδική στο θέμα αυτό, τη María Dolores de la Puerta, η οποία το μελετά εδώ και αρκετές δεκαετίες και η οποία είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου A Happy Gut.»

 

Θα σας βάλουμε ακόμη ένα απόσπασμα μιας είδησης από την επικαιρότητα και το vita.gr με τίτλο:

«Επιστήμονες ανακάλυψαν ένα νέο είδος μικροβίου που «φιλτράρει» το νερό.»

«…Ερευνητές από το Κέντρο Μικροβιακής Οικολογίας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν (MSU) έκαναν μια ανακάλυψη που ενδέχεται να προσφέρει πολύτιμες γνώσεις για την απομάκρυνση ρύπων από το πόσιμο νερό.

Συγκεκριμένα, η ερευνητική ομάδα εντόπισε ένα νέο είδος μικροβίου (CSP1-3) που επιβιώνει σε βάθος έως και 21 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, σε δείγματα εδάφους από την Αϊόβα και την Κίνα στην Κρίσιμη Ζώνη της Γης.

Σύμφωνα με τη νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), αυτοί οι μικροοργανισμοί παίζουν καθοριστικό ρόλο στον καθαρισμό των υπόγειων υδάτων.

Το έδαφος αποτελεί το μεγαλύτερο φυσικό φίλτρο νερού στον πλανήτη

«Η Κρίσιμη Ζώνη εκτείνεται από την κορυφή των δέντρων έως το έδαφος, σε βάθος μέχρι και 213 μέτρα», αναφέρει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Τζέιμς Τιέτζ.

«Αυτή η ζώνη υποστηρίζει τη ζωή στον πλανήτη, καθώς ρυθμίζει σημαντικές διαδικασίες όπως ο σχηματισμός εδάφους και ο κύκλος του νερού και των θρεπτικών συστατικών, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για την παραγωγή τροφής, την ποιότητα του νερού και την υγεία των οικοσυστημάτων.

Παρά τη σημασία της, η βαθιά Κρίσιμη Ζώνη είναι ένα νέο μέτωπο, καθώς αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της Γης που παραμένει σχετικά ανεξερεύνητο» εξηγεί.

Ο Τιέτζ εξεπλάγη όταν ανακάλυψε ότι τα μικρόβια αυτά δεν ήταν σπάνιες εξαιρέσεις, αλλά κυρίαρχα μέλη της βαθιάς εδαφικής κοινότητας, αποτελώντας το 50% ή και περισσότερο σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα φαινόμενο που δεν είχε παρατηρηθεί προηγουμένως στα επιφανειακά εδάφη…»

 

Όλα τούτα από το υποατομικό επίπεδο στο ατομικό επίπεδο, από το ατομικό επίπεδο στο κυτταρικό επίπεδο, από το κυτταρικό επίπεδο στο προσωπικό του οργανισμού επίπεδο και του περιβάλλοντός του, από το προσωπικό του οργανισμού επίπεδο στο οικογενειακό επίπεδο τόσο των ανθρώπων όσο και του φυσικού περιβάλλοντός τους, από το οικογενειακό επίπεδο στο επίπεδο της γειτονιάς τόσο των ανθρώπων όσο και του φυσικού περιβάλλοντός τους, από το επίπεδο της γειτονιάς στο πολιτειακό επίπεδο τόσο των ανθρώπων όσο και του φυσικού περιβάλλοντός τους, από το πολιτειακό επίπεδο στο διεθνές επίπεδο τόσο των ανθρώπων όσο και του φυσικού περιβάλλοντός τους, από το διεθνές επίπεδο του κόσμου μας στο Συμπαντικό επίπεδο του έμβιου και του άβιου φυσικού περιβάλλοντος χώρου του και από το Συμπαντικό επίπεδο, όπου αλλού μπορεί να φθάνει αενάως συνεχιζόμενα η αναφερόμενη κλιμακωτή διεύρυνση του έμβιου και του άβιου φυσικού περιβάλλοντος χώρου του, σχετίζονται.

Δηλαδή συνυπάρχουν όλοι, όλες και όλα, άνθρωποι, ζώα, φυτά και ανόργανα, ορατές και αόρατες οντότητες και φαινόμενα, με κάποια ορατή ή αόρατη, πιο εμφανή ή πιο αφανή σχέση.

Δεν θα γράψουμε άλλα πράγματα σε τούτο το κεφάλαιο, για κάποιον που θα αναγνώσει προσεκτικά όλα τα βιβλία που προέκυψαν από το Μητρικό τους βιβλίο «Αναζητώντας Την Υγεία, Τη Χαρά, Την Ομορφιά, Τη Μακροβιότητα», θα μπορέσει με βεβαιότητα να κατανοήσει πολλά από εκείνα που θέλουμε να πούμε και που προς το παρόν ο στόχος μας είναι και παραμένει, να κάνουμε μόλις μια καίρια όπως τη νομίζουμε νύξη.

Για τούτο και είναι πολύ σημαντικό πράγμα ο άνθρωπος να αγαπάει.

Να αγαπάει τόσο για τον εαυτό του και την υγεία του, όσο και για τους γύρω του ανθρώπους και τη ζωή τους.

Τόσο για τους υπόλοιπους ανθρώπους και την υγεία τους, όσο και για τον ίδιο τον εαυτό του και αυτή καθαυτή τη νεότητα και τη διάρκεια της ζωής του.

Να Αγαπάει κάθε σπιθαμή εδάφους που πατάει σε κάθε του περπατησιά, μιας και φανερά κρύβει απίστευτο άλλο αριθμό διαφορετικών από τον ίδιο οντοτήτων, που περιμένουν από εκείνον έτσι να πρωτοπορεί.

 

Λέτε η αγάπη να μπορεί να κάνει τον άνθρωπο ακόμη και Αείζωο, που έγραφε στα βιβλία του ο πολύ Σπουδαίος Αργύρης Τσακαλίας;

Και να μην το κάνει ποιος νοιάζεται;

Προσωπικά μου αρκεί που γνώρισα στη ζωή μου ανθρώπους σαν τη μητέρα μου, τον Αργύρη Τσακαλία, τον πατέρα μου και τα αδέλφια μου.

Επίσης και όλα τα κορίτσια που αγάπησα, είτε έγινε κάτι μαζί τους είτε όχι.

Οι φίλοι ναι, μερικοί ώρες-ώρες είναι πολύ σπουδαίοι.

Πάρα Ταύτα, Το Τι Ισχύει Στο Σύμπαν Και Τον Φυσικό Του Κόσμο Που Περιμένει Μάλλον Από Τον Άνθρωπο Να Το Πρωτοανακαλύψει, Είναι Κάτι Πέραν Της Ομορφιάς Τουλάχιστον Οποιασδήποτε Προσωπικής Μου Κατανόησης Ή Φαντασίας.

Μπορώ Όμως Να Εικάσω Ότι Η Όποια Αντίστοιχη Συνειδητοποίησή Παρόμοιας Κατανόησης Και Φαντασίας Από Τον Κάθε Ανθρώπινο Οργανισμό Ή Ίσως Και Απλά Από Την Κάθε Έμβια Οντότητα Ή Και Μόνο Εντελώς Προσωπικής Μου, Μπορεί Με Κάθε Επιφύλαξη Να Δώσει Σε Κάποιες Ίσως Κορυφαίες Φυσικές Προσωπικές Της Στιγμές, Ένα Μέρος Ενός Μέρους Από Ένα Μέρος Και Προχωρώντας Έτσι Ίσως Και Αενάως Προσεγγίζοντας Το Ουσιαστικό Της Μέγεθος, Της Αίσθησης Κάποιου Συνδημιουργούμενου -Και Από Εκείνην Την Οντότητα- Τμήματος Της Όλης Εικόνας Του.

Τέτοιο Το Μεγαλείο Της Φύσης Της Πραγματικότητας Και Της Ιδιαίτερης Πραγματικότητάς Μας Ως Άνθρωποι, Ίσως Επειδή Εμπεριέχονται Εμπλεκόμενα Και Στα Δύο Εκείνα, Η Φαντασία Του Καθενός Μας.

Μήπως Όμως Και Όλα Τα Προηγούμενα Υπαρκτά Πρόσωπα Που Ανέφερα Ότι Μου Φθάνουν Που Γνώρισα, Πρόσωπα Της Φυσικής Πραγματικότητας Και Της Ιδιαίτερης Πραγματικότητάς Μου Δεν Είναι;

 

Στέλιος Βερναδάκης

 

 

Βιβλίο: «Άνθρωπος Και Δημοκρατία»,

Κεφάλαιο: «29 Η Συνύπαρξη»

 

 

Η Φωτογραφία Απεικονίζει Την Είσοδο Των Φαιδριάδων Πετρών Στους Δελφούς Δίπλα Από Την Αρχαία Κασταλία Κρήνη Και Σε Μια Εποχή Του Χρόνου…