4    Πρόληψη και Άσκηση

«Χρήσις κρατύνει, αργίη δε τήκει.»

«Η χρήση δυναμώνει, η αδράνεια αδυνατίζει.»

Ιπποκράτης

 

«Οrandum est ut sit mens sana in corpore sano»

«Θα πρέπει να προσεύχονται για ένα υγιές μυαλό σε ένα υγιές σώμα»

Ιούνιος Ιουβενάλης

Ρωμαίος σατιρικός ποιητής(60 – 127 μΧ)

 

Έχει όμως επικρατήσει αποκομμένο από προσευχές, δηλαδή ως:

«Νους υγιής εν σώματι υγιεί»,

Απόδοση: «Υγιές μυαλό σε ένα υγιές σώμα».

Και έτσι είναι καλύτερα κατά τη γνώμη μας.

Τα αναφέρει δε αυτά ο Ρωμαίος Ιούνιος Ιουβενάλης, μιλώντας για τον μεγαλύτερο Ήρωά μας, τον Ήρωα Ηρακλή Αλκείδη.

Επίσης να πούμε ότι μπορεί αυτό το κείμενο που εμπεριέχει το ανωτέρω απόφθεγμα να το έχει γράψει Ρωμαίος σατιρικός ποιητής όπως διασώθηκε, όμως οι αρχαίοι Έλληνες το είχαν πολλά χρόνια πριν στη φιλοσοφία τους και γενικότερα διαδραμάτιζε κυρίαρχο ρόλο στην κουλτούρα τους.

Ακόμη περισσότερο το «Νους υγιής εν σώματι υγιεί», οι αρχαίοι Έλληνες στην πλειονότητά τους, το εφάρμοζαν και στην πράξη.

 

«Η τροφή και η άσκηση έχουν αντίθετες ιδιότητες, συμβάλλουν όμως αμοιβαία στη διατήρηση της υγείας.

Οι ασκήσεις δημιουργήθηκαν για να αναλώνουν ότι υπάρχει, ενώ το φαγητό και το ποτό για να αναπληρώνουν τα κενά».

Ιπποκράτης

(Περί Διαίτης, κεφάλαιο 2)

 

Για τον ρόλο που διαδραματίζει η άσκηση στην πρόληψη, θα αρκούσε να γράψουμε μία μόλις φράση που νομίζουμε ότι την είπε ο Αριστοτέλης, ότι κίνηση ίσον ζωή.

Όμως συνεχίζοντας να πούμε ότι γράφει για την άσκηση η ιστοσελίδα https://physiopain.gr:

«Μας κρατά ενεργούς και ικανούς να κάνουμε ότι θέλουμε.

Βοηθά στη ρύθμιση του ύπνου.

Μειώνει το άγχος.

Βελτιώνει τη διάθεση (ειδικά κατάθλιψη).

Βελτιώνει την ανοσοποιητική λειτουργία (την ικανότητα του σώματός μας να καταπολεμά τη μόλυνση ή την ασθένεια ή το άγχος).

Είναι καλή για τη γενική υγεία (καρδιά, πνεύμονες, μύες και αρθρώσεις).

Βοηθά στον έλεγχο του βάρους.

Είναι εξαιρετική για τον εγκέφαλο (Η άσκηση βοηθά στη διατήρηση ενός υγιούς εγκεφάλου καθώς μεγαλώνουμε).»

 

Να αναφέρουμε κι εμείς ρητώς στα εξαιρετικά σημαντικά οφέλη της άσκησης και το γεγονός ότι με την ταχύτερη ροή τού αίματος που επιτυγχάνεται στον οργανισμό, ξεπερνιέται και διαλύεται μέσα σε αυτό το οτιδήποτε παρεμποδίζει την ελεύθερη κίνησή του, ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο σημείο τής κυκλοφορίας του.

Ακόμη πως με την ταχύτερη ροή τού αίματος βοηθιέται πολύ και η ταχύτερη φυσική αποβολή των συσσωρευμένων τοξινών, καθώς και άλλων επιβαρυντικών για την υγεία συστατικών, από όλα συνολικά τα όργανα και από όλα συνολικά τα κύτταρα τού σώματος και τους ιστούς.

Έτσι καθαρίζει και γίνεται κατάλληλη για την υγεία και η σύσταση του ίδιου του αίματος που τροφοδοτεί ολόκληρο τον οργανισμό, με κυρίαρχο βοηθητικό αποτέλεσμα την ευχάριστη διάθεση του ανθρώπου που ασκείται και την αυτοπεποίθηση στη ψυχολογία του.

Η κίνηση αυτή  καθαυτή του αίματος καθαρίζει ή έστω είναι αντίθετη στη συσσώρευση των τοξινών, όμως χρειάζεται και για εκείνη ένα κάποιο μέτρο.

Δηλαδή πρακτικά  να μην το παρακάνει κανείς με την ένταση της άσκησης.

Η συσσώρευση δε των τοξινών στον οργανισμό, αποτελεί σημαντικό παράγοντα πρόκλησης ασθενειών.

 

5    Αερόβια Και Αναερόβια Άσκηση – Ορεινές Πεζοπορίες

Να ξαναγράψουμε ότι πολύ καλή δηλαδή άριστη συνήθεια για τον ανθρώπινο οργανισμό είναι η κίνηση, κίνηση ίσον ζωή, που νομίζουμε ότι το είπε ο Αριστοτέλης.

Χρειάζεται πολύ η κίνηση όλων των οργάνων, των μυών, των κοκάλων και γενικά η κίνηση τού οτιδήποτε απαρτίζει, συνθέτει, συγκροτεί τον ανθρώπινο οργανισμό.

Ή αν προτιμάτε με άλλα λόγια η τακτική αερόβια και αναερόβια άσκηση, όμως και η τακτικά συχνή και συνεχή χρησιμοποίηση ολόκληρου του οργανισμού και όλων των μερών του.

Η φύση κατά κανόνα τόσο πολύ που δεν μπορούμε να σκεφτούμε κάποια εξαίρεση, διατηρεί στη ζωή με υγεία μόνον ότι από τον οργανισμό μας χρησιμοποιούμε τακτικά.

Προτιμότερη αερόβια άσκηση για εμένα είναι το περπάτημα στην πόλη ή στην ύπαιθρο.

Το περπάτημα τουλάχιστον μέχρι να δυναμώσει αρκετά ο οργανισμός άλλα να ελαφρύνει κιόλας από ίσως παραπανίσια κιλά, για να μετουσιωθεί κάποιες φορές επικουρικά και σε αργό ή ακόμη και πολύ αργό τρέξιμο.

Εκτός από την πολύ ευχάριστη εναλλαγή ανθρώπων και τοπίων που αντικρίζει κανείς, μπορούν να περπατάνε οι άνθρωποι σε όλες τις ηλικίες και είναι και αρκετά δύσκολο να τραυματιστεί κανείς.

Μπορεί επίσης κανείς να περπατάει μόνος του ή με παρέα.

Με παρέα είναι φανερά πολύ εύκολο να συζητάνε το οτιδήποτε θέλουν.

Αν πάλι περπατάει μόνος του, μπορεί επίσης πολύ εύκολα να σκέφτεται το οτιδήποτε, ή και απλά να παρατηρεί τον περιβάλλοντα χώρο.

Κι εγώ δε μερικές από τις πιο ευχάριστες συζητήσεις μου αλλά και από τις πιο ωραίες σκέψεις μου και παρατηρήσεις στη ζωή, τις έχω κάνει περπατώντας με παρέα ή μοναχός μου αντιστοίχως, στο δάσος των Ιλισίων και της Πανεπιστημιούπολης.

Φυσικά και μπορεί να περπατάει κανείς και σε όλα τα Ελληνικά βουνά, τους κάμπους, τα οροπέδια, τα φαράγγια, τα ποτάμια τουλάχιστον τα Σαββατοκύριακα, οπωσδήποτε όμως σε αυτά να πηγαίνει οργανωμένα ή τουλάχιστον με ένα, δύο, ή και τρία άτομα επιπλέον παρέα.

Με παρέα γιατί εκτός του ότι είναι πιο ωραία, αν συμβεί και κάποιος τραυματισμός ή δημιουργηθεί οποιοδήποτε άλλο απρόβλεπτο πρόβλημα, κάτι που δεν είναι πολύ σπάνιο να συμβεί εκεί ειδικά στις αρχές της ενασχόλησης κάποιου με την πεζοπορία στα βουνά, να μην είναι κανείς για λόγους ασφαλείας μόνος του.

Για το κοντινό σε εμάς βουνό του Υμηττού νομίζουμε ότι δεν υπάρχει καν ο περιορισμός της παρέας, αφού πλέον σφύζει από ανθρώπινη παρουσία, ειδικά τα Σαββατοκύριακα.

Να πούμε ακόμη ότι σε περίπτωση που προτιμήσετε το αργό τρέξιμο ως άσκηση, καλό είναι να προηγούνται πέντε περίπου λεπτά σχετικής σταδιακής αύξησης της έντασης του περπατήματος, για ζέσταμα.

Και να έπονται και πέντε περίπου λεπτά περπάτημα μετά του πάντα αργού τρεξίματος, για αποθεραπεία.

Καθώς και μετά το περπάτημα αν γίνεται και πριν, είτε προηγείται ή έπεται αντιστοίχως τρέξιμο είτε όχι, καλό είναι να γίνονται διατάσεις τουλάχιστον των μυών που συμμετέχουν στην άσκηση.

Για το ζέσταμα να αναφέρουμε ότι όσο πιο γυμνασμένος είναι ένας μυς, τόσο και περισσότερο ζέσταμα χρειάζεται.

Η κίνηση των ποδιών στο αργό τρέξιμο θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε η όλη ενέργεια του αθλητή να πηγαίνει σε απόσταση δηλαδή σε μήκος και όχι σε ύψος και αυτό κυρίως για να πραγματοποιούνται περισσότερα χιλιόμετρα κατά την άσκηση του αθλητή ή και τον αγώνα, με τον λιγότερο δυνατό κόπο.

Να διοχετεύει δηλαδή όλη του την ενέργεια ή έστω την περισσότερη, σε μήκος απόστασης και όχι σε ύψος.

Βοηθάει πολύ σε αυτό το πάτημα στο έδαφος ολόκληρου τού πέλματος καθώς και η ολοκληρωμένη κίνησή του, τόσο στην αρχή του βηματισμού ή αν προτιμάτε του δρασκελισμού, όσο και στο τέλος με σπρώξιμο του εδάφους στο τελείωμα της κίνησης τού πέλματος.

Η ολοκληρωμένη κίνηση ολόκληρου του πέλματος ειδικά στο τελείωμα της κίνησης, βοηθάει πολύ και στην ορθή στάση του σώματος κατά το αργό πάντα τρέξιμο, που θα πρέπει να είναι πολύ-πολύ ελαφρώς μπροστά.

Ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνετε τι γράφω, συγκρατείστε αυτές τις πληροφορίες στο μυαλό σας και θα καταλάβετε πολύ καλά τι εννοώ, όταν θα δοκιμάσετε να τρέξετε έτσι με κάποια σχετική διάρκεια.

Μαζί με το περπάτημα ή το πολύ αργό τρέξιμο, χρειάζεται και η κάποια έστω στοιχειώδης γυμναστική του άνω κορμού, για να δυναμώνουν αρμονικά όλα τα μέρη του σώματος.

Λίγες κάμψεις και λίγοι ραχιαίοι και κοιλιακοί, χωρίς να το παρακάνει κανείς, μάλλον πως αρκούν.

Πάντα και με διατάσεις.

Ο συνδυασμός αερόβιας και αναερόβιας άσκησης, επιφέρει καλύτερα αποτελέσματα και στη διατήρηση του φυσιολογικού μας βάρους.

Η αναερόβια άσκηση επίσης, βοηθάει πολύ στην αύξηση ή τη διατήρηση του ποσοστού της μυϊκής μάζας και κατ’ επέκταση της δύναμης στον οργανισμό, που αυτό είναι και το σημαντικότερο όφελός της.

Να πούμε ακόμη ότι οι μύες κατηγοριοποιούνται, διακρίνονται και διαχωρίζονται σε ζεύγη αγωνιστών και ανταγωνιστών.

Αγωνιστής ονομάζεται ο μυς που εμπλέκεται άμεσα σε μία κίνηση.

Αντίθετα ένας μυς ο οποίος μπορεί να επιβραδύνει ή να εμποδίσει την ίδια κίνηση, ονομάζεται ανταγωνιστής.

Οι ανταγωνιστές μύες συμβάλλουν στη σταθεροποίηση των αρθρώσεων, αλλά και στην επιβράδυνση της κίνησης των άκρων.

Ακόμη στις τελευταίες μοίρες μιας κίνησης -ιδιαίτερα όταν αυτή είναι γρήγορη- προστατεύουν τις αρθρώσεις, τους συνδέσμους και τους χόνδρους από πολύ υψηλές, επιβαρύνσεις.

Για κάθε μυ αγωνιστή που γυμνάζεται, χρειάζεται εξίσου να γυμνάζεται και ο ανταγωνιστής του και αυτό για να αναπτύσσεται αρμονικά με χάρη και υγεία, ολόκληρο το σώμα.

Όπως για παράδειγμα με τους κοιλιακούς μύες, χρειάζεται να γυμναστούν εξίσου και οι ραχιαίοι.

Με την εκγύμναση του δικέφαλου στα χέρια, χρειάζεται η εξίσου εκγύμναση και του τρικέφαλου, πάντα στα χέρια.

Με ασκήσεις του στήθους, χρειάζεται να γυμναστεί εξίσου και η πλάτη.

Αν κανείς προβληματίζεται με το τι είδους άσκηση να προτιμήσει, ας ξέρει ότι είτε ξεκινήσει με αερόβια άσκηση είτε με αναερόβια είτε με συνδυασμό αερόβιας και αναερόβιας άσκησης, το σημαντικό είναι να γυμνάζεται.

Επίσης πολύ σημαντικό είναι να κάνει κανείς εκείνου του είδους την άσκηση που του αρέσει και που ταιριάζει περισσότερο στις ανάγκες του.

Αυτό γιατί πέραν από το όφελος τής μέγιστης ευχαρίστησης όταν κάνει κανείς την άσκηση που του αρέσει καθώς και από το όφελος της κάλυψης των αναγκών που μπορεί να έχει κάποιος από κάποιου είδους άσκηση, μπορεί επιπλέον πολύ πιο εύκολα να τη διατηρήσει στη ζωή του για περισσότερο καιρό.

Γνώμη μας όμως είναι ότι για περισσότερη υγεία, θα πρέπει στην οποιαδήποτε άσκηση κάποιου να ενταχθεί μαζί και κάποιο πρόγραμμα αερόβιας άσκησης, έστω και πολύ ελαφριάς.

Αυτό κυρίως επειδή η αερόβια άσκηση από τη φύση της, κάνει -μεταξύ κι άλλων- πολύ καλό στο καρδιαγγειακό και στο αναπνευστικό σύστημα.

Γενικά όμως όχι μόνο αυστηρά αερόβια άσκηση, όχι μόνο αναερόβια άσκηση, ακόμη και χωρίς αυστηρότητα.

Χρειάζεται να ενταχθούν και οι δύο τύποι άσκησης στη ζωή μας.

Γενικά χρειάζεται και η δύναμη και η αντοχή των μυών, για τη γενικότερη υγεία μας.

Δύναμη που δίνει πολύ περισσότερο σε αυτούς η αναερόβια άσκηση.

Αντοχή που δίνει πολύ περισσότερο σε αυτούς, η αερόβια άσκηση.

Επίσης χρειάζεται έστω στοιχειωδώς και η ταχύτητα, η εκρηκτικότητα, η ευλυγισία και η ελαστικότητα των μυών.

 

6    Διατάσεις – Κολύμβηση – Χορός

Ακόμη άριστες είναι και οι διατάσεις τους.

Άριστες δηλαδή κάνουν τόσο πολύ καλό, που καθίστανται απαραίτητες για τον οργανισμό.

Διατάσεις όλων των μυών και πάντα σε τακτά χρονικά διαστήματα ειδικά μετά την οποιαδήποτε άσκηση, αλλά και πριν ή και αυτόνομα εντελώς δηλαδή μόνες τους.

Οι διατάσεις είναι ασκήσεις που βοηθούν στην μυϊκή ευλυγισία κι ελαστικότητα, καθώς και στην ευκαμψία των αρθρώσεων.

Μακραίνουν, επιμηκύνουν τους μύες και αυξάνουν το εύρος κίνησης των αρθρώσεων.

Η γυμναστική γενικώς βραχύνει τους μύες, το αντίθετο για αυτούς κάνουν οι διατάσεις, έτσι ώστε τελικά με την εφαρμογή τους οι μύες, να λειτουργούν αρμονικότερα και με περισσότερες δυνατότητες για τον οργανισμό.

Εξακολουθούν βέβαια και οι διατάσεις να είναι για όλες τις ηλικίες και αρκετά δύσκολο να τραυματιστεί κανείς.

Επίσης να κάνουμε αναφορά και στη θεραπεία που πραγματοποιούν στους μύες όταν δημιουργούνται φλεγμονές ανακουφίζοντάς τους, καθώς όμοια και στις πλησίον τους αρθρώσεις.

Φλεγμονές που δημιουργούνται είτε στους μύες είτε στις αρθρώσεις, από την υπερβολική άσκηση και τους κραδασμούς του ποδιού με το έδαφος σωρευτικά, κατά τη διάρκειά της.

Να επισημάνουμε δηλαδή ότι αναφερόμαστε σε φλεγμονές των αρθρώσεων, που οφείλονται σε υπερβολική κόπωση των μυών.

Οι φλεγμονές εν ολίγοις είναι ο φυσικός τρόπος αντίδρασης του οργανισμού, που δημιουργείται συνήθως τοπικά με τη συσσώρευση αίματος και τη δημιουργία υγρών από τον ίδιο τον οργανισμό, με πρήξιμο στις περιοχές των προβλημάτων που λαμβάνουν χώρα, όταν ξεπεραστεί κάποιο δικό τους όριο αντοχής στην ομαλή λειτουργία τους.

Και μιλάμε εδώ για μυϊκές φλεγμονές στις αρθρώσεις, γιατί για παράδειγμα κι εκεί μπορεί να δημιουργηθούν και με άλλους τρόπους, όπως από κάποιο μικρόβιο ή κάποια γενικότερη ανισορροπία του οργανισμού όπως η ασθένεια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, που και πάλι τουλάχιστον για την τελευταία, υπάρχουν βοηθητικές φυσιοθεραπευτικές ασκήσεις.

Επίσης μιας και μιλάμε θεραπευτικά για τον οργανισμό του ανθρώπου, να πούμε ότι ο πόνος του είτε στις αρθρώσεις είτε στους μύες, βάζει ένα φυσικό όριο στην πραγμάτωση της άσκησης, που καλό για την υγεία του ασκούμενου είναι να μην ξεπερνιέται, ειδικά όταν δεν υπάρχει και κανένας σοβαρός λόγος για να γίνει τούτο.

Ακόμη όμως και τα απλά παυσίπονα πόσο μάλλον τα σύγχρονα σκευάσματα που υπόσχονται και πραγματοποιούν μάλλον για να είναι τόσο δημοφιλή το πλήρες ξεπέρασμα του πόνου, δίνουν όχι απλά την αίσθηση αλλά κάνουν τον άνθρωπο να θεωρεί δεδομένο ότι θα εξακολουθήσει να ασκείτε με τον ίδιο τρόπο ή ακόμη και με πιο εντατικό, με εκείνον που ήδη του είχε δημιουργήσει τον προηγούμενο πόνο ή αν προτιμάτε τη φλεγμονή.

Τούτο ως δεδομένη και στην πράξη της φιλοσοφία εκτιμούμε ότι είναι εντελώς λάθος και αυτό κυρίως γιατί οι πολλοί και έντονοι τραυματισμοί που λαμβάνουν χώρα με την υπερβολική άσκηση που ξεπερνάει πλέον και το φυσικό όριο του πόνου, δύναται μελλοντικά να δημιουργήσουν χρόνια αξεπέραστα για την εποχή που γράφουμε το βιβλίο προβλήματα, που σχετίζονται με τον σωρευτικό τρόπο που λειτουργεί στις βλάβες του το ανθρώπινο σώμα.

Βέβαια στο πολύ μακρινό μέλλον, όλα τούτα ίσως δεν θα χρειάζεται με πρακτικό τουλάχιστον τρόπο, να τα συμπεριλαμβάνουμε στην άμεση σκέψη μας.

Πατώντας όμως ακόμη στην εποχή μας, να πούμε ότι και οι σύγχρονοι ορθοπεδικοί ειδικά οι χειρουργοί, ίσως στην πλειονότητά τους ίσως πάλι όχι· βλέπουν τους συνανθρώπους τους αρκετά πελατειακά, μη διδάσκοντας για παράδειγμα και κάποια φιλοσοφία υγείας του αντικειμένου τους, κάποιους δηλαδή πρακτικούς και φιλοσοφικούς κανόνες της ανθρώπινης φυσιολογίας και ανατομίας.

Διαφωνούμε εντόνως αλλά είναι ανθρώπινο το να συμβαίνει τούτο, ακόμη και από ανθρώπους που έχουν τόσο υψηλή αποστολή στην κοινωνία μας.

Ή είναι έστω πάντα όμως διαφωνώντας στατιστικώς ανθρώπινο, στατιστικώς ανθρώπινο με την έννοια του αποδεκτού ή έστω με την έννοια του ανεκτού μιλώντας με αριθμούς και για τους ιατρούς στις σύγχρονες κοινωνίες μας, το να λαμβάνει χώρα κάτι τέτοιο ακόμη και στην χώρα του Ιπποκράτη και του Ασκληπιού.

Η ασκούμενη ιατρική επιπλέον συνδέεται πολύπλοκα με πολλά φαρμακευτικά ή παραϊατρικά επαγγέλματα, που έχουν τη βάση της φιλοσοφίας τους, αρκετές φορές μόνο στο εμπόριο.

Ο παραπάνω συνδυασμός δεν επιτρέπει στο να γίνουν ευρέως γνωστά όλα τούτα επισημαίνοντάς τα όσο χρειάζεται.

Επισημαίνοντας δηλαδή τα αυτονόητα προηγούμενα συμπεράσματα του βίου μας, που κάνουμε εδώ την απλή αναφορά τους με γνώμονα μόνο τον άνθρωπο και την υγεία του.

Να αναφέρουμε πάντως ότι υπάρχουν πράγματι και πολλοί Λαμπροί Επιστήμονες Ιατροί που ξεχωρίζουν και που δύναται να σας πουν πολλά-πολλά περισσότερα.

 

Το κάτι άλλο όμως, είναι κατά τη γνώμη μας η κολύμβηση.

Η αίσθηση με το νερό, είναι κάτι το υπέροχο, για όλους τους ανθρώπους θαρρούμε.

Ίσως επειδή όταν κολυμπάμε γειωνόμαστε με ολόκληρο το σώμα και όχι μόνο με τα πέλματα που συμβαίνει όταν περπατάμε ξυπόλητοι στο χώμα ή στην άμμο.

Με την είσοδό μας στο νερό μάς αγκαλιάζει πλήρως η Μητέρα Γη και το νιώθουμε πολύ πιο έντονα τούτο από όταν συμβαίνει με τον αέρα, δηλαδή στην ατμόσφαιρά της.

Ακόμη το νερό από μόνο του είναι εντελώς συγγενικό με τον άνθρωπο.

Λέγεται ότι αποτελούμαστε κατά 45-75% από νερό, με το μέσο όρο να κυμαίνεται στο 60%.

Ακόμη στο υγρό στοιχείο βρισκόμαστε από την αρχή της ύπαρξής μας, δηλαδή κατά τη διάρκεια της κύησης στον αμνιακό σάκο.

 

Η κολύμβηση είναι επίσης δραστηριότητα που είναι κατάλληλη για όλες τις ηλικίες και σπανίζουν οι τραυματισμοί, όταν ειδικά η έντασή της πραγματοποιείται προοδευτικά, για να προκύψει και το απαραίτητο για τους μύες ζέσταμα.

Επίσης είναι άσκηση που γυμνάζει αρμονικά ολόκληρο το σώμα και επιπλέον του δίνει ελαστικότητα.

Σε αντίθεση αναερόβιων ασκήσεων με βάρη που το σκληραίνουν και που για αυτό όταν τις πραγματοποιούμε, θα πρέπει απαραιτήτως μετά να κάνουμε διατάσεις τουλάχιστον των μυών που ενεργοποιήθηκαν σφόδρα.

Ακόμη όταν κολυμπάμε για κάποιο διάστημα οι κινήσεις αρχίζουν να γίνονται μηχανικά και έτσι μπορούμε επίσης να σκεφτόμαστε το οτιδήποτε επιθυμούμε.

Ακόμη με την κολύμβηση μαθαίνουν να συγχρονίζονται στην κίνησή τους αρμονικά και με χάρη πολλοί και διαφορετικοί μύες, που εμπλέκονται στην κίνηση του ανθρώπου στο νερό.

Το ίδιο ή ίσως καλύτερα είναι να πούμε λίγο διαφορετικά, που συμβαίνει και με τον χορό.

 

Ο χορός ως τέχνη και έκφραση, είναι κάτι το πολύ σπουδαίο για τους ανθρώπους, ενώ συνάμα πρόκειται και για εξαιρετική άσκηση.

Ως τέχνη όπως διάβασα κάπου, «είναι η μοναδική της οποίας οι ίδιοι οι άνθρωποι, είναι το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένη».

Ως έκφραση και επικοινωνία ολόκληρου του σώματος με τους άλλους ανθρώπους και τη φύση, είναι η πλέον όμορφη.

Ως άσκηση μπορεί και αποτελείται από πρωτότυπες, ελεύθερες και μη όμοια  επαναλαμβανόμενες κινήσεις.

Επειδή ακριβώς είναι κινήσεις ολόκληρου του σώματος ανόμοιες και προς πάσα κατεύθυνση, ενώ των περισσότερων αθλημάτων είναι όμοιες, συγκεκριμένες, επαναλαμβανόμενες κινήσεις που γυμνάζουν συνήθως τους ίδιους μύες, ο χορός γυμνάζει αρμονικά και ποικιλοτρόπως επίσης ολόκληρο το σώμα, ενώ θέτει σε ιδιαίτερη λειτουργία και το μυαλό.

Στον χορό ισχύει αυτό που αναφέρθηκε και λίγο προηγουμένως για την κολύμβηση και την αρμονία στην κίνηση όλων των μυών.

Δηλαδή μαθαίνουν και κατά τη διάρκεια του χορού, να συγχρονίζονται στην κίνησή τους αρμονικά και με χάρη πολλοί και διαφορετικοί μύες που εμπλέκονται στην κίνηση του ανθρώπου.

Επιπλέον εξασκείται και η ακοή και αναπτύσσεται ο απαραίτητος συγχρονισμός του σώματος με τη μουσική και τη χάρη στην κίνηση.

Η επαφή ακόμη με τη μουσική που είναι απαραίτητη για τον χορό, καλλιεργεί τον συναισθηματικό κόσμο τού ανθρώπου και εξευγενίζει τα ήθη του.

Ο χορός πράγματι αποτελεί κορυφαία τέχνη και είναι ένας από τους ωραιότερους τρόπους έκφρασης του ανθρώπινου είδους.

Για αυτό και όταν χορεύει κανείς, νιώθει κατά κανόνα να πλημμυρίζει από χαρά ακόμη κι αν δεν είναι χορευτής.

 

Στέλιος Βερναδάκης

 

Βιβλίο:  “Η Πρόληψη Στην Πράξη”

Κεφάλαια:

• “Πρόληψη Και Άσκηση”
• “Αερόβια Και Αναερόβια Άσκηση – Ορεινές Πεζοπορίες”
• “Διατάσεις – Κολύμβηση – Χορός”

 

 

 

Η Θέα Βόρεια Προς Τις Πλαταιές Από Μία Κορυφή Του Κιθαιρώνα. Λέγεται Ότι Το Βουνό Ανεβοκατέβαινε Καθημερινά Ο Ηρακλής Αλκείδης, Προκειμένου Να Κάνει Την Απαραίτητη Γυμναστική Του…