Κεφ. 12 Βέλτιστος Χρόνος Διάρκειας Περιβαλλοντολογικών Αλλαγών
Να πούμε επίσης ότι όλες οι περιβαλλοντολογικές αλλαγές είναι πολύ σημαντικό να γίνονται με όσο το δυνατόν πιο αργούς ρυθμούς, για να προλαβαίνουν να γίνονται και οι καινούργιες προσαρμογές όλων των οργανισμών και των ισορροπιών στη φύση.
Για αυτό και είναι πολύ σημαντικό να καθυστερεί όσο γίνεται περισσότερο, η κλιματική αλλαγή.
Για αυτό και η πολύ μεγάλη προσπάθεια να εφαρμοστούν άμεσα στη ζωή των ανθρώπων, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Συνάμα όμως νομίζουμε, θα πρέπει να αποφεύγεται ή τουλάχιστον να καθυστερεί και να γίνεται όσο το δυνατόν περισσότερο σταδιακά, η επέμβαση του ανθρώπινου πολιτισμού στο φυσικό περιβάλλον του πλανήτη.
Ακόμη κι αν αυτή αφορά την εφαρμογή της σημερινής τεχνολογίας των ανεμογεννητριών.
Όπως αναφέραμε προηγουμένως η διάνοιξη δρόμων και η λειτουργία των ανεμογεννητριών, επηρεάζει τοπικά τα ενδιαιτήματα και αυτά με τη σειρά τους τη βιοποικιλότητα.
Νομίζουμε ότι θα πρέπει και αυτή η σίγουρα με θετικό υπό προϋποθέσεις πρόσημο περιβαλλοντολογική μετάβαση, να γίνει όσο το δυνατόν περισσότερο σταδιακά.
Σίγουρα υπάρχει βέλτιστος χρόνος για αυτήν τη μετάβαση συνολικά, αν θεωρηθεί ως κύριος σκοπός της, η διατήρηση και η εξέλιξη της βιοποικιλότητας.
Βέλτιστος χρόνος για αυτήν τη μετάβαση συνολικά, που δεν θα πρέπει νομίζουμε λαμβάνοντας υπόψη και τον χρόνο προσαρμογής της έμβιας φύσης στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον, να είναι απλά ο συντομότερος χρόνος κατασκευής ανεμογεννητριών σε αυτό.
Παρόλο που όπως φαίνεται ξεκάθαρα, η επιστημονική κοινότητα πιέζει να γίνει η μετάβαση αυτή όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Αυτό γιατί πέραν του απαραίτητου χρόνου που χρειάζεται η έμβια ύλη για να προσαρμοστεί στο καινούργιο περιβάλλον, επιπλέον συναρτήσει του χρόνου προχωράει και η τεχνολογία.
Το παραπάνω πρακτικά σημαίνει ότι μπορεί να βρεθούν μελλοντικά κάποιες ακόμη καλύτερες λύσεις ενέργειας για το περιβάλλον.
Δηλαδή ευρύτερα οικολογικές και πολύ πιο όμορφες αισθητικά, καθώς και αθόρυβες.
Επίσης ίσως ακόμη πιο ενεργειακά αποδοτικές και συνάμα ακόμη πιο οικονομικές στην εφαρμογή τους.
Η τεχνολογία προχωράει εξαρτώμενη από την κάλυψη και των προστιθέμενων από μια κατάσταση αναγκών που διαπιστώνει ότι έχει στη ζωή του ο άνθρωπος, για αυτό και δεν θα πρέπει καθόλου κατά τη γνώμη μας, να κάνουμε εκπτώσεις σε αυτές.
Δεν θα πρέπει δηλαδή να κάνουμε εκπτώσεις στις επιπλέον ανάγκες που προκύπτουν στη ζωή εξαιτίας για παράδειγμα της οικονομίας, ή οποιονδήποτε άλλων παρόμοιων λόγων.
Την προτεραιότητα θα πρέπει ξεκάθαρα να την έχει το περιβάλλον.
Βέβαια η τεχνολογία βελτιώνεται σε μεγάλο ποσοστό και κατά την πρακτική εφαρμογή της και μάλιστα την ποσοτικά συσσωρευμένη πρακτική εφαρμογή της, που τη μεταβάλλει ποιοτικά.
Βελτιώνεται δηλαδή σε συνδυασμό με την κάλυψη των νέων αναγκών, που προκύπτουν από την ποσοτικά συσσωρευμένη εφαρμογή της, που τη μεταβάλλει όπως γράψαμε ποιοτικά.
Το ότι η ποσοτική συσσώρευση επιφέρει ποιοτική μεταβολή το έχει γράψει ο Καρλ Μαρξ, ή τουλάχιστον εγώ από εκεί το γνωρίζω, όπως μου το έχει αναφέρει ο πατέρας μου όταν ήμουν μικρός.
Μπορεί όμως συνεχίζουμε, να προκύψει καμιά φορά και απευθείας κάτι το πραγματικά επαναστατικό στην τεχνολογία.
Για παράδειγμα εδώ και πολλά χρόνια συζητιόταν από τους επιστήμονες, να βρεθεί ένας τρόπος για να εκμεταλλευθεί η ανθρωπότητα, την ενέργεια που παράγεται από τα θαλάσσια κύματα και αυτός έχει ήδη βρεθεί.
Η Τουρκία δε, σχεδιάζει σήμερα τη μεγαλύτερη έως τώρα στον κόσμο κατασκευή, που θα τα εκμεταλλεύεται ενεργειακά.
Να δούμε πως θα διαμορφωθεί η όλη κατάσταση και από την εφαρμογή αυτής της περιβαλλοντολογικής τεχνολογίας.
Επίσης χρειάζεται ρητώς να αναφερθεί ότι οι λύσεις παραγωγής ηλεκτρικής, κινητικής και θερμικής ενέργειας, που υπάρχουν στον πλανήτη μέχρι σήμερα, είναι κυρίως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.
Με αυτό το δεδομένο μπορούμε να πούμε ότι οι ανεμογεννήτριες είναι άγιες περιβαλλοντολογικά, αν τις συγκρίνουμε με την καταστροφή που γίνεται ακόμη και τοπικά στο περιβάλλον, όπου γίνονται εξορύξεις πετρελαίου ή υπάρχουν διυλιστήρια πετρελαίου.
Ακόμη περισσότερο όταν υπάρχουν ατυχήματα κατά τη διακίνησή του με τα πλοία, ή κατά την εξόρυξη του, ή κατά την διύλιση του στα διυλιστήρια.
Ακόμη και για το φυσικό αέριο μπορεί να είναι περιβαλλοντολογικά καλύτερο από το πετρέλαιο στην καύση του, όμως κατά την διαδικασία εξόρυξης του από το υπέδαφος, χρησιμοποιούνται χημικά που στη συνέχεια, απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα.
Επίσης ένα από τα σοβαρά προβλήματα που λέγεται ότι δημιουργείται κατά την εξόρυξη του από το υπέδαφος, είναι ότι μολύνεται το υπόγειο πόσιμο νερό και προκαλεί μεγάλες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και μεθανίου (CH4), που επιδεινώνουν την υπερθέρμανση του πλανήτη και την κλιματική αλλαγή.
Όταν το μεθάνιο (CH4) εισέρχεται στην ατμόσφαιρα λέγεται ότι είναι 28 φορές πιο επιβλαβές για το κλίμα από το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) σε διάρκεια εκατό ετών, ενώ σε διάστημα 20 ετών η επίδρασή του λέγεται ότι είναι 84 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του διοξειδίου του άνθρακα (CO2).
Επίσης λόγω της μόλυνσης του υπόγειου πόσιμου νερού, συμβαίνει η υγεία του πληθυσμού κοντά στις δεξαμενές φυσικού αερίου, να επιδεινώνεται σημαντικά.
Είναι βέβαια της «μόδας» τώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ή της «μοδός» που έλεγε συχνά ο Σοφός φίλος μας Αργύρης Τσακαλίας για να τον πειράξουμε, να συζητάνε ακόμη και για χρήση πυρηνικής ενέργειας από τη σχάση πυρήνων ουρανίου, που εμείς αλλά και η συντριπτική πλειονότητα του Ελληνικού Λαού, είμαστε παντελώς αντίθετοι.
Για αυτήν την πυρηνική ενέργεια της σχάσης πυρήνων ουρανίου και την Ελλάδα, αναφέρει με λίγα λόγια στην ίδια συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Καθημερινή στις 10/04/2022 ο καθηγητής Περιβαλλοντικών Επιστημών και Διευθυντής του Κέντρου Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης, Κλιματικής Αλλαγής και Ενέργειας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, κ. Πέτρος Κουτράκης:
«Υπάρχει μια πλάνη περί άφθονων και φθηνών κοιτασμάτων ουρανίου, που μπορούν να χρησιμοποιούνται αντί καυσίμων, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Πολλές χώρες λοιπόν προσπαθούν, να αναπτύξουν πυρηνικές εγκαταστάσεις μικρής κλίμακας.
Η Ελλάδα έχει άφθονο ήλιο και άνεμο, και η εξάρτησή της από την πυρηνική ενέργεια θα είναι λάθος.
Δεν συνιστάται κατασκευή πυρηνικού σταθμού σε χώρα σεισμογενή και μικρής έκτασης (οι εγκαταστάσεις δεν θα μπορούν να βρίσκονται μακριά από κατοικημένες περιοχές).
Δεν διαθέτουμε ουράνιο και θα πρέπει να βασιστούμε σε εισαγωγές.
Τέλος η αντιμετώπιση των πυρηνικών αποβλήτων, αποτελεί μείζον πρόβλημα και η Ελλάδα δεν διαθέτει γεωλογικά σταθερά αποθετήρια, για τα ραδιενεργά απόβλητα».
Κεφ. 13 Η Ομορφιά Της Φύσης Και Τα Αιολικά Πάρκα
Να προσθέσουμε ακόμη ένα επιπλέον κυρίαρχο για τους ανθρώπους πρόβλημα, ότι οι ανεμογεννήτριες μαζί με τα αρνητικά που τις καταλογίζουν για τοπική απώλεια μέρους της βιοποικιλότητας, είναι σίγουρα και πολύ αντιαισθητικές και θορυβώδεις, τόσο στα μάτια μας, όσο και στα αυτιά μας, τόσο στα νησιά μας, όσο και στα βουνά μας.
Η ομορφιά ως ιδεώδες έχει απασχολήσει πολύ τους Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων.
Αναφέρει, εν ολίγοις, μεταξύ άλλων η Βικιπαίδεια:
«Ο Πλάτων θεωρούσε την ομορφιά ως την Ιδέα (Μορφή), πάνω από όλες τις άλλες Ιδέες.»
«Ο Αριστοτέλης είδε μια σχέση μεταξύ της ωραιότητας (το καλόν) και της αρετής, υποστηρίζοντας ότι η Αρετή, στοχεύει στην ομορφιά.»
Ακόμη ότι:
«Η ομορφιά γενικά είναι το χαρακτηριστικό ενός ατόμου, ενός τόπου, ενός αντικειμένου ή μιας ιδέας, που προσφέρει μια αέναη εμπειρία απόλαυσης, ευχαρίστησης, νοήματος και ικανοποίησης.»
«Η έννοια του «όμορφου», συχνά περιλαμβάνει και την περίπτωση όπου μια ύπαρξη, βρίσκεται σε πλήρη ισορροπία και αρμονία με τη φύση, κατάσταση η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα έλξης και συναισθηματικής ευημερίας.»
Εμείς να πούμε για την ομορφιά ότι υπάρχει παντού στη φύση.
Ακόμη ότι υπάρχει και μέσα σε κάθε ανθρώπινη κατάσταση, οσοδήποτε αρνητική κι αν θα μπορούσε να είναι εκείνη.
Αυτοί οι δύο λόγοι νομίζουμε ότι είναι και οι πρωταρχικοί, που δίνουν τη δυνατότητα στο παρακάτω ρητό του αρχαίου Σοφού Ηράκλειτου, να μπορέσει στέρεα να εκφραστεί:
«Τω μεν θεώ καλά πάντα και αγαθά και δίκαια, άνθρωποι δε α μεν άδικα υπειλήφασιν α δε δίκαια»
«Για τον θεό όλα είναι ωραία και αγαθά και δίκαια, όμως οι άνθρωποι άλλα νομίζουν δίκαια άλλα άδικα»
Ηράκλειτος
Αφού δηλαδή η ομορφιά υπάρχει παντού, οι θεοί και οι θεές προφανώς μπορούν και την αντιλαμβάνονται, σε όλα τα δρώμενα.
Το αγαθό είχε στην αρχαία Ελλάδα, την έννοια του σημερινού καλού, του χρήσιμου.
Ακόμη εκτιμούμε ότι για τους θεούς και τις θεές, όλα είναι ωραία, αγαθά και δίκαια, επειδή πέραν της ομορφιάς που υπάρχει μέσα σε όλα, οι ίδιοι ζούνε αιώνια.
Οτιδήποτε κι αν συμβεί, ακόμη και φανερά αρνητικό να είναι, ισχυριζόμαστε ότι σε βάθος χρόνου εξομαλύνεται συνολικά ανελισσόμενο.
Και οι θεές και οι θεοί προφανώς παρατηρούν τον κόσμο, στην ολότητά του, δηλαδή και χρονικά.
Η ανελισσομένη συνολικά εξομάλυνση των αρνητικών συμβάντων, είναι πάντα ωραία, αγαθή και δίκαια.
Είναι ίσως περιττό να γράψουμε ότι είναι δίκαια με καλοσύνη, που στην πράξη η καλοσύνη στη δικαιοσύνη είναι που χαρακτηρίζει την απόδοσή της με επιείκεια.
Γιατί για το πραγματικά δίκαιο όπως προχωράει η ζωή, η ξεκάθαρη γνώμη μας είναι πως η καλοσύνη, είναι η πλέον απαραίτητη.
Ισχυριζόμαστε δε ότι τα αρνητικά συμβάντα εξομαλύνονται ανελισσόμενα, επειδή είναι αυτό που παρατηρούμε στη ζωή και καταλαβαίνουμε για αυτήν, από αυτά που βιώνουμε έστω και στον περιορισμένο ανθρώπινο χρόνο μας.
Επίσης νομίζουμε ότι το εξομαλύνονται ανελισσόμενα, προκύπτει και από το συμπέρασμα του αρχαίου Σοφού Εμπεδοκλή, ότι «τον κόσμο μας τον συνθέτει η φιλότητα(αγάπη) και τον αποσυνθέτει το νείκος(έριδα)».
Για να μπορεί να υπάρχει κάτι τουλάχιστον σύνθετο στον κόσμο μας, θα πρέπει σε αυτό να κυριαρχεί εσωτερικά η αγάπη.
Το ότι υπάρχουμε οι ίδιοι και όλα αυτά γύρω μας, φανερά σημαίνει ότι κυρίαρχη στη φύση εσωτερικά και εξωτερικά, είναι η αγάπη.
Και η ίδια η αγάπη ισχυριζόμαστε ότι είναι αυτή, που προχωράει ανελισσόμενα τον κόσμο μας.
Γράφει σε δική μου περίληψη για τη δικαιοσύνη και την καλοσύνη, ο πολύ σπουδαίος Νίκος Καζαντζάκης στο έργο του «Ο Τελευταίος Πειρασμός»:
«Όταν μπήκε ο Ιησούς στη Βηθσαϊδά τον υποδέχτηκε ένας πολύ πλούσιος προεστός, σκληρός και παράνομος, ο γέρο-Ανανίας.
Αφού έβγαλε έναν πολύ ωραίο λόγο προς τον Ιησού, τον κάλεσε να καθίσει στο σπιτικό του για να μιλήσει, συνάμα και να του πει έναν καλό λόγο, που δεν αισθανόταν καλά.
Και είπε ο Ιησούς ότι(τα αναδημοσιεύω εν συντομία και στο περίπου, αλλά αρκετά πιστά στον τρόπο γραφής του Καζαντζάκη):
«Κάποτε ήταν ένας πλούσιος, άδικος και παράνομος άνθρωπος που έτρωγε, έπινε και ντυνόταν στο μετάξι και την πορφύρα και ποτέ του δεν έδινε ούτε ένα πράσινο φύλλο στον γείτονά του τον Λάζαρο, που πεινούσε και κρύωνε.
Σούρνονταν κάτω από το τραπέζι του ο Λάζαρος, να μαζέψει τα ψίχουλα, να γλείψει τα κόκαλα, αλλά οι δούλοι τον πετούσαν έξω και τότε αυτός κάθουνταν στο κατώφλι και έρχουνταν τα σκυλιά και του έγλειφαν τις πληγές.
Ώσπου κάποτε πέθαναν και οι δύο, ο ένας πήγε στην φωτιά την αιώνια και ο άλλος στον κόρφο του Αβραάμ.
Σήκωσε μια μέρα το βλέμμα του ο πλούσιος και είδε να γελάει και να χαίρεται ο Λάζαρος μέσα στον κόρφο του Αβραάμ και έσυρε φωνή:
«Πάτερ Αβραάμ πέψε τον Λάζαρο να βρέξει το ακροδάκτυλό του να μου δροσίσει το στόμα, καίγουμαι».
Μα ο Αβραάμ του αποκρίθηκε:
«Θυμήσου όταν φαγοποτούσες εσύ και χαιρόσουν τα αγαθά όλου του κόσμου και αυτός πεινούσε και κρύωνε, του έδωσες ποτέ σου ένα πράσινο φύλλο;
Ήρθε το λοιπόν και αυτουνού η σειρά να χαίρεται και εσύ να καίγεσαι στην αιωνιότητα.»
Ο γέρο-Ανανίας, ακούγοντας την παραβολή, κοκάλωσε και ρώτησε τον Ιησού, αν τελείωσε η ιστορία.
Ο Ιησούς, αποκρίθηκε ότι τελείωσε.
Πετάγεται ο Ιούδας ο επαναστάτης στο έργο αυτό του Νίκου Καζαντζάκη, που αναφέρει πολλά από τα λεγόμενα απόκρυφα Ευαγγέλια και λέει:
«Δίκαιος ο Θεός».
Τότε ο Ιωάννης, ο αγαπημένος μαθητής του Ιησού είπε:
«Ραβή δεν μπορεί να τελείωσε η ιστορία, ο άνθρωπος συγχωράει, ο Θεός όχι;
Δίκαιος είναι ο Θεός, όμως είναι και Πανάγαθος.
Ραβή, συγχώρα με, αλλά η παραβολή, μου λέει η καρδιά μου, ότι θα πρέπει να έχει άλλο τέλος».
Λέει και ο Ιησούς τότε, ότι η παραβολή πράγματι έχει άλλο τέλος και ξεκίνησε να το αφηγείται:
«Άκουσε ο Λάζαρος τον λόγο του Αβραάμ και αναστέναξε:
«Θεέ μου» είπε με τον νου του, «πως μπορεί κάποιος να είναι ευτυχισμένος στον παράδεισο και να υπάρχει μια ψυχή, που καίγεται στην αιωνιότητα;
Δρόσισέ τον Κύριε να δροσιστώ· λύτρωσέ τον να λυτρωθώ· αλλιώς θα αρχίσω κι εγώ να καίγουμαι».
Και ο Θεός χάρηκε και είπε:
«Λάζαρε αγαπημένε, κατέβα να πάρεις από το χέρι τον διψασμένο· αστείρευτες είναι οι βρύσες μου, να τον δροσέψεις, να δροσιστείς κι εσύ μαζί του».
«Στην αιωνιότητα;» ρώτησε ο Λάζαρος.
«Στην αιωνιότητα», αποκρίθηκε ο Θεός.»
Χρειάζεται όμως πολύ συνεχίζουμε, αυτήν την ομορφιά που υπάρχει τόσο στη φύση, όσο και μέσα σε κάθε ανθρώπινη κατάσταση, οσοδήποτε αρνητική κι αν είναι, να μπορεί να τη βλέπει κανείς, να τη διακρίνει και να τη συνειδητοποιεί.
Η συνειδητοποίηση της ομορφιάς καθώς και η εγγενής τάση του ανθρώπου προς αυτήν συνολικά, συνολικά δηλαδή ως ισορροπημένη και αρμονική κατάσταση για τον ίδιο με τη μεγαλύτερη δυνατή χρονική διάρκεια για να είναι και πραγματικά ισορροπημένη και αρμονική, δύναται αν είναι συνεχής να καταστήσει από μόνη της έναν άνθρωπο ίσως κι ανεξαρτήτου όλων των άλλων συνθηκών του, ευδαίμων.
Δηλαδή ήρεμο και πολύ ευτυχισμένο.
Προτιμούμε συντριπτικά περισσότερο ως ανθρώπινη κατάσταση, μπορούμε πολύ εύκολα να πούμε και απολύτως περισσότερο ως ανθρώπινη κατάσταση, αυτονόητα τη χαρά από τη λύπη, το συνολικά όμορφο από το άσχημο, καθώς και το στον πυρήνα του φυσικό, έναντι του οτιδήποτε στον πυρήνα του τεχνητό.
Όμως διαφορετικές καταστάσεις στη ζωή ενός ανθρώπου βοηθάνε και διαφορετικά τον ίδιο ή έστω δύναται να βοηθήσουν διαφορετικά τον ίδιο και αυτό είναι πάντα από μόνο του πάρα πολύ ωραίο.
«Και στο πιο μικρό πετραδάκι και στο πιο ταπεινό λουλούδι και στην πιο σκοτεινή ψυχή, βρίσκεται ολάκερος ο Θεός.»
Νίκος Καζαντζάκης
Μήπως κι αυτό το απόφθεγμα του πολύ σπουδαίου Νίκου Καζαντζάκη, δεν δηλώνει την ύπαρξη της ομορφιάς μέσα σε όλα;
Ακόμη να αναφέρουμε την άποψη για τα αιολικά πάρκα στα βουνά της Ελλάδας του Αθηναϊκού Ορειβατικού Συλλόγου (ΑΟΣ), που την έχει συμπεριλάβει και στο καταστατικό του (αρθρο 2, παρ. δ).
Είναι δε ενδεικτική κατά τη γνώμη μας, της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα.
«ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ του
ΑΘΗΝΑΪΚΟΥ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Α.ΙΔΡΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
ΑΡΘΡΟ 1
(…)
ΑΡΘΡΟ 2
ΣΚΟΠΟΙ
Οι σκοποί, αθλητικοί και εκπολιτιστικοί, του Α.Ο.Σ. είναι:
(…)
δ. Η προστασία της ορεινής φύσης, η διάδοση της ορεινής φύσης και η διάδοση της αγάπης και του σεβασμού προς το φυσικό περιβάλλον γενικότερα.
Τα Ελληνικά βουνά απειλούνται άμεσα από την ανεξέλεγκτη χωροθέτηση σε αυτά Αιολικών πάρκων, εκατοντάδων ανεμογεννητριών στα Άγραφα, στα βουνά του Ασπροποτάμου, στη Βερλίγκα, στη Βασιλίτσα, στην Εύβοια και αλλού.
Η τοποθέτηση των ανεμογεννητριών αυτών, 120 μέτρα ύψους η καθεμία, έχει οριστεί σε μεγάλα υψόμετρα, πάνω από τα 2.000 μέτρα στην περίπτωση των Άγραφων, στις κορυφογραμμές των βουνών.
Για να πάνε εκεί πάνω αυτοί οι τεράστιοι σιδερένιοι όγκοι χρειάζεται η διάνοιξη δασικών δρόμων πλάτους δέκα μέτρων σύμφωνα με τις μελέτες των ίδιων των εταιριών, εκεί που σήμερα σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει ούτε μονοπάτι.
Για την εγκατάστασή τους απαιτείται η πλήρης εκχέρσωση και ισοπέδωση των κορυφογραμμών ώστε να σκαφτούν τα θεμέλια τους με την τοποθέτηση τόνων μεταλλικού πλέγματος και μπετόν.
Η σύνδεση τους με το δίκτυο ηλεκτρικού ρεύματος θα γίνει με υπέργειο δίκτυο υψηλής τάσης το οποίο αναπόφευκτα όσο κατεβαίνει θα περνά από τα δάση των βουνών.
Θυμίζουμε πως ξεκίνησε η φωτιά της Πάρνηθας πριν λίγα χρόνια.
Επιπλέον το εκτεταμένο δίκτυο οδών προς τις κορυφές, θα λειτουργήσει ως λεωφόρος για τους λαθροκυνηγούς και κάθε λογής καταστροφείς της φύσης, σε περιοχές προστατευόμενες, χαρακτηρισμένες ως natura.
Όλες οι περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν επισημάνει τις ολέθριες επιπτώσεις που θα έχει η εγκατάσταση στην άγρια πανίδα, ειδικά δε στα προστατευόμενα άγρια πτηνά του τόπου μας.
Αυτές οι καταστροφές καθώς και οι ζημιές που μπορεί να γίνουν στα υπόγεια ύδατα των περιοχών, αποκρύπτονται έντεχνα στις μελέτες των εταιρειών.
Γιατί η νομοθεσία στην Ελλάδα, έχει βάλει τον λύκο, να φυλάει τα πρόβατα.
Οι ίδιες εταιρίες που κάνουν τα έργα, κάνουν και τις μελέτες των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Μπαίνει εύλογα ένα ερώτημα:
Δε θέλουμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ώστε να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή;
Η απάντηση είναι ότι δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις ένα περιβαλλοντικό πρόβλημα, κάνοντας ένα περιβαλλοντικό έγκλημα.
Για τον ίδιο λόγο που όσο μεγάλη ανάγκη και να είχαμε από καινούργια σπίτια, δεν θα χτίζαμε ποτέ πάνω στην Ακρόπολη, δεν μπορούμε να δεχτούμε την τοποθέτηση ανεμογεννητριών πάνω στις κορυφές των βουνών.
Γιατί αυτά τα βουνά είναι μνημεία της ελληνικής φύσης χιλιάδων ετών και εμείς οι ορειβάτες το ξέρουμε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο.
Οι εταιρίες βεβαίως δεν κινούνται από περιβαλλοντική ευαισθησία, αλλά μόνο από την επιδίωξη του κέρδους, το οποίο λόγω των μεγάλων επιδοτήσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι τεράστιο.
Το ελληνικό κράτος και οι κυβερνήσεις, διαχρονικά εχθρικές στα θέματα περιβάλλοντος, ενδιαφέρονται για τα οικονομικά συμφέροντα των μόνο κατ’ όνομα «Πράσινων επενδυτών».
Οι δικαστές που αποφασίζουν δεν έχουν ποτέ πατήσει το πόδι τους εκεί, για να δουν την ομορφιά και την αξία των βουνών που καταστρέφονται.
Εμείς όμως φίλες και φίλοι ορειβάτες;
Εμείς που έχουμε πάει εκεί, που ζήσαμε συγκλονιστικές στιγμές στην υπέροχη αυτή φύση, μπορούμε να στεκόμαστε άβουλοι και μοιραίοι;
Εμείς δεν είμαστε οι πρώτοι που πρέπει να τρέξουμε τώρα που τα βουνά μας φωνάζουν, όχι για να τα ανέβουμε, αλλά για να τα σώσουμε;
Στον Αθηναϊκό Ορειβατικό Σύλλογο θέλουμε να πιστεύουμε, ότι η ορειβατική κοινότητα δεν είναι ένα σύνολο ματαιόδοξων, που ενδιαφέρονται μόνο για κορυφές, κατακτήσεις και ατομικές επιδόσεις και τους καλούμε όλους, ορειβάτες, φυσιολάτρες και συλλόγους σε συστράτευση, για τη σωτηρία του ορεινού περιβάλλοντος.»
Επίσης σε ένα από τα πολλά άρθρα στην ιστοσελίδα τους για το ίδιο θέμα, μεταξύ άλλων αναφέρουν:
«Σε καμιά Ευρωπαϊκή χώρα που έχει ορεινό τουρισμό, Ελβετία, Αυστρία, Γαλλία, Ιταλία δεν τοποθετούνται αιολικά πάρκα σε τέτοια υψόμετρα και βουνά».
Κεφ. 14 Εν Κατακλείδι
Πιθανόν η λύση που στο εγγύς μέλλον θα ικανοποιούσε κάπως περισσότερο τόσο την αισθητική των ανθρώπων, όσο και στην πλειονότητά της τη βιοποικιλότητα και γενικά τα πολύπλοκα Γήινα οικοσυστήματα, να βρίσκεται στις πλωτές ανεμογεννήτριες.
Να πούμε ότι στη Βόρεια Θάλασσα η οποία είναι θάλασσα του Ατλαντικού ωκεανού που βρέχει μέρος της Βόρειας Ευρώπης, έχουν δημιουργηθεί ήδη υπεράκτιες ανεμογεννήτριες που η βάση τους βρίσκεται στο βυθό, περίπου στα τριάντα μέτρα βάθος.
Ακόμη πως τώρα τελευταία, από τον Μάιο του 2021, λέγεται ότι έχει ωριμάσει η τεχνολογία και για πλωτές ανεμογεννήτριες.
Ανεμογεννήτριες δηλαδή που επιπλέουν στη θάλασσα.
Πλωτές ανεμογεννήτριες που δεν επηρεάζονται τόσο πολύ από το βάθος της θάλασσας και που μπορούν να βρίσκονται σε σημεία της, που είναι αρκετά πιο απομακρυσμένα από τις ακτές και που έχει εκεί και πιο πολύ αέρα.
Μένει τώρα πια να δούμε πλωτές ανεμογεννήτριες και στην πράξη, ελπίζουμε σύντομα.
Πάντα βέβαια για όλες τις νέες παρεμβάσεις του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον, χρειάζονται οι ανάλογες περιβαλλοντολογικές μελέτες.
Επίσης αυτές οι περιβαλλοντολογικές μελέτες θα πρέπει να λαμβάνονται απολύτως υπόψη τους στα σχέδια της πολιτείας, με την και στην πράξη συμπερίληψή τους σε εκείνα που επιδιώκει να κάνει εκείνη.
Οι άνθρωποι όμως που είναι σχετικοί με αυτά τα θέματα που αναφέρουμε, το πιο πιθανόν με τη μόλις προηγούμενη αυτονόητη πρόταση της προηγούμενης παραγράφου που γράψαμε για την πολιτεία και τα σχέδιά της, είναι να σκεφτούν ότι πρακτικώς το να περιμένουν κάτι τέτοιο από εκείνη, αποτελεί άλλη τους μία δυστοπία, αν δεν αποτελεί άλλη τους μία ουτοπία.
Εναλλακτικά οι άνθρωποι εδώ και χρόνια προσπαθούν να καταφέρουν και τη λεγόμενη πυρηνική σύντηξη του υδρογόνου, που είναι ο τρόπος που παράγεται η ενέργεια στο εσωτερικό των άστρων και που αν τα καταφέρουμε θα έχουμε ενέργεια για ολόκληρη τη Γη, χωρίς κανένα περιορισμό και χωρίς κανένα ρύπο.
Ακόμη είναι λίγος καιρός που στην Κίνα συζητάνε και για μία παλιά ιδέα σε βιβλίο του 1941, του πρωτοπόρου σε βιβλία επιστημονικής φαντασίας Ισαάκ Ασίμωφ.
Να μπούνε δηλαδή τεράστια ηλιακά πάνελ στο διάστημα και από εκεί να διοχετεύεται η ηλιακή ενέργεια σε ηλιακούς συλλέκτες στη Γη.
Όπως αναφέρει πρόσφατα δημοσιευμένο άρθρο σε ιστοσελίδες πολλών εφημερίδων:
«Τα ηλιακά πάνελ στο Διάστημα θα απορροφούν τις ακτίνες του Ήλιου και θα διοχετεύουν ως «πρίσματα» την ενέργεια σε ηλιακούς συλλέκτες στην επιφάνεια της Γης, όπου θα λαμβάνει χώρα η μετατροπή της ηλιακής ενέργειας σε ηλεκτρική και η διοχέτευσή της στις πόλεις και στους καταναλωτές.»
Στέλιος Βερναδάκης
Βιβλίο: “Άνθρωπος Και Φυσικό Περιβάλλον Στην Εποχή Μας”
Κεφάλαια:
“12 Βέλτιστος Χρόνος Διάρκειας Περιβαλλοντολογικών Αλλαγών”
“13 Η Ομορφιά Της Φύσης Και Τα Αιολικά Πάρκα”
“14 Εν Κατακλείδι”.
Φωτογραφίζοντας Από Τους Δελφούς Ανατολικά, Την Αράχοβα, Την Αυγούλα Του Σαββάτου 21/06/2025…
