Γενικά, με τις απόψεις που δημοσιεύουμε, προσπαθούμε να υπάρχει μία κάποια αντικειμενική ευρύτητα, όσον αφορά την πολιτική τους σκοπιά.
Δηλαδή, όσο το δυνατόν, μία σκοπιά, τόσο από τα αριστερά, όσο και από τα δεξιά, όσο και από το κέντρο, όταν, όμως, αυτές, εκφράζουν και εκφράζονται, τουλάχιστον, Δημοκρατικά.
Μία τέτοια άποψη είναι -κατά τη γνώμη μου- και αυτή του Γιώργου Βερναδάκη .
Καλή σας Ημέρα
“Η Ελλάδα βαδίζει προς τη δεύτερη μέσα σε ένα μήνα εκλογική αναμέτρηση, προκειμένου η παράταξη του κ Μητσοτάκη να επιτύχει αυτό που θεωρεί αυτοσκοπό. Την αυτοδυναμία.
Θεωρητικά μπορεί εύκολα να το επιτύχει αν πείσει τους πολίτες ότι έχει ένα μοναδικά διαφορετικό πρόγραμμα διακυβέρνησης, το οποίο θέλει γρήγορα και απρόσκοπτα να υλοποιήσει.
Τα σήματα που εκπέμπονται όμως είναι αλαζονικά και αντικρουόμενα.
Η πρωτοεμφανισθείσα συνταγματική αναθεώρηση περιπλέκεται με τους καλύτερους μισθούς και με τη βελτίωση του ΕΣΥ, αλλά κυρίως με κραυγές έπαρσης, αλαζονείας και χαμηλής πολιτικής αισθητικής που περικλείουν φράσεις όπως: «Τους συνέτριψε ο ελληνικός λαός». «Ποτέ ξανά κόμμα της αντιπολίτευσης δεν έχει υποστεί τέτοια ήττα».
Παράλληλα οι κραυγές αυτού του τύπου εντείνουν το φανατισμό, αλλά δυστυχώς ανεβάζουν και τις προσδοκίες της παράταξης του κ Μητσοτάκη ψηλά, κατά τρόπο που η μη επίτευξη της αυτοδυναμίας να συνιστά ήττα.
Η εκ νέου, τρίτη προσφυγή σε εκλογές , όπως εισηγήθηκε κυνικά το στέλεχος εκ των σπλάχνων της παράταξης του κ Μητσοτάκη, υπερτονίζει την αλαζονεία των καθώς και το γεγονός ότι για αυτούς ο πολίτης περνάει στη σφαίρα του μέσου για την επίτευξη του στόχου.”
Γιώργος Βερναδάκης
