Η πολιτική της Κριστίν Λαγκάρντ μετά τις αλλεπάλληλες αυξήσεις των βασικών επιτοκίων της ΕΚΤ αναδεικνύεται στο μεγάλο πρόβλημα της Ευρωπαϊκής οικονομίας. Η δογματική και από το παρελθόν εκπορευόμενη προσέγγιση ελέγχου του πληθωρισμού με παρωχημένα εργαλεία, έχει αποτύχει παταγωδώς και το μόνο που προσφέρει, στη Κ Λαγκάρντ, είναι τα λίγα λεπτά δημοσιότητας ανά μήνα
Οι αυξήσεις των επιτοκίων της ευρωπαϊκής κεντρικής Τράπεζας, υποτίθεται ότι γίνονται για να καταπολεμηθεί ο πληθωρισμός, ο οποίος σε πείσμα όλων φαίνεται να ενδημεί πλέον στις δυτικές οικονομίες.
Τα σημάδια της ύφεσης στην Ευρώπη καθημερινά αυξάνονται. Οι εκτιμήσεις για ανάπτυξη κινούνται οριακά πάνω από το μηδέν με τάση υποχώρησης.
Η έκρηξη του πληθωρισμού ξεκίνησε με την ενεργειακή αβεβαιότητα λόγω του πολέμου στην Ουκρανία.
Αυτή η αβεβαιότητα εξακολουθεί να υφίσταται και αποτελεί πλέον εργαλείο στα χέρια ολίγων για εκτροχιασμό της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Παρενθετικά να αναφέρω ότι έρευνα της McKinsey & Co αποκαλύπτει ότι
τα 2/3 του πλούτου βρίσκονται στα χέρια του πλουσιότερου 10% και το μερίδιό τους κινείται ανοδικά.
Η συγκέντρωση υπέρογκου πλούτου σε ελάχιστους αφαιρεί τη δυνατότητα ελέγχου του πληθωρισμού με νομισματικούς χειρισμούς και με τη πάροδο του χρόνου διαμορφώνει οικονομικό περιβάλλον, το οποίο θα είναι αδύνατον να ελεγχθεί από τις κυβερνήσεις.
Η κ Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία σπρώχνει με πείσμα και έλλειψη οικονομικής και πολιτικής αντίληψης την ευρωπαϊκή ένωση στην ύφεση, πρέπει να απαλλαγεί από τα καθήκοντά της.
Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και κυβερνήσεις να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν πολιτικές περιορισμού της συγκέντρωσης πλούτου ως πράξεις αποκατάστασης της δημοκρατίας.
Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και κυβερνήσεις να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν πολιτικές περιορισμού της συγκέντρωσης πλούτου ως πράξεις αποκατάστασης της δημοκρατίας.
Γιώργος Βερναδάκης
