Από Τον Απρίλιο Του 2025 Ολοκληρώθηκε Το Βιβλίο Μας «Αναζητώντας Την Υγεία, Τη Χαρά, Την Ομορφιά, Τη Μακροβιότητα» Και Αν Υπάρξει Κάτι Καινούργιο Σε Κάποια Νέα Έκδοσή Του, Τούτο Κυρίως Θα Αφορά Πιθανές Μικροδιορθώσεις Του Και Όχι Σε Κάτι Το Ουσιαστικό Για Εκείνα Που Ήδη Εκφράζει…
Έκδοση Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2025 (Έχει Γίνει Κάποιος Μικρός Εμπλουτισμός Των Κεφαλαίων «Ο Εαυτός», «Αρχές Θεραπευτών» Και «Επίλογος» Του Βιβλίου Της Προηγούμενης Έκδοσης).
Έκδοση Δευτέρα 06 Οκτωβρίου 2025 (Προστέθηκε Το Κεφάλαιο «Θεραπεύοντας Οι Ίδιοι Τον Εαυτό Σας, Ίσως Και Από Όλες Τις Ασθένειες» Του Βιβλίου Της Μόλις Προηγούμενης Έκδοσης).
Έκδοση Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2025 (Προστέθηκε Το Κεφάλαιο «Θεραπεύοντας Ή Ιδανικά Όπως…» Και Το Κεφάλαιο «Όρκος Ιπποκράτη», Του Βιβλίου Της Μόλις Προηγούμενης Έκδοσης).
Τελευταία Έκδοση Τετάρτη 05 Νοεμβρίου 2025 (Βελτιώσεις-Εμπλουτισμός-Διευκρινίσεις Στα Κεφάλαια: «Η Θεραπευτική Μας Στάση Και Άποψή Για Τις Ασθένειες» και «Αρχές Θεραπευτών», «Τεχνικές – Χαλαρώσεις», «Δυο Λόγια Για Τον Συγγραφέα».)
2 Δυο Λόγια για τον Συγγραφέα
«Η Διαδικασία Της Συγγραφής Μας Έκανε Να Εκλογικεύσουμε Όσο Μπορούσαμε Περισσότερο, Τα Απίστευτης Ομορφιάς Και Ευελιξίας Πράγματα Που Υπάρχουν Στον Κόσμο Μας· Τόσο Μέσα Μας, Όσο Και Γύρω Μας· Για Να Τα Παρουσιάσουμε Στους Αναγνώστες Των Έργων Μας Με Λογική Συνέπεια.
Και Να Πούμε Επίσης Κι Εμείς, Παρόμοια Με Τον Ίδιο Τον Λόγο Του Ποιητή Των Ποιητών Μας Γιάννη Ρίτσου Στο Μελοποιημένο Του Ποίημα Με Τίτλο «Το Τραγούδι Του Αδελφού» Από Τη Συλλογή «Ρωμιοσύνη», Ότι:
Δεν Συγγράφουμε Έργα Για Να Ξεχωρίσουμε Από Τον Κόσμο.
Ούτε Για Να Βγάλουμε Χρήματα, Δεν Νομίζουμε Ότι Το Μπορούμε Κιόλας, Σύμφωνα Πάντα Και Με Τις Μέχρι Σήμερα Αρχές Των Εκδόσεών Μας Και Της Διάθεσης Των Βιβλίων Μας Και Βιβλίων Τους.
Συγγράφουμε Κυρίως Για Να Θεραπεύσουμε Τον Κόσμο Μας, Για Να Σμίξει Στη Συνέχεια Κατά Και Τον Ποιητή, Από Όλους Και Όλες Όσους Και Όσες Δύναται Να Βοηθήσουν Στο Να Σμίξει Θεραπευόμενος.
Όλα Τούτα Βέβαια, Στα Πλαίσια Πάντα Των Δυνατοτήτων Μας.
Μέσα Σε Τούτα Όλα Όμως Τα Πλαίσια Μας, Είναι Βέβαιο Ότι Οποτεδήποτε Εκφραζόμαστε -Τουλάχιστον Δημοσίως- Αρνητικά Για Τον Οποιονδήποτε Άνθρωπο Και Ειδικότερα Για Τους Πολύ Κοντινούς Μας Ανθρώπους Όπως Τους Πολύ Κοντινούς Συγγενείς Μας· Θεωρούμε Ότι Σφάλλουμε, Ότι Δεν Έχουμε Ακόμη Καταφέρει Εκείνο Που Διακαώς Προσπαθούμε Να Γίνουμε, Ή Τουλάχιστον Δεν Μας Θεραπεύουμε Και Δεν Μας Σμίγουμε Σύμφωνα Και Με Τους Λόγους Που Σας Αναφέρουμε Ότι Συγγράφουμε.
Πάντως Δικαιολογούμενοι Κάπως Και Για Τούτη Τη Στάση Μας, Να Γράψουμε Ότι Σιωπώντας Περισσότερο, Θα Απομακρυνόμασταν Από Εκείνους Και Περισσότερο.
Δημοσίως Όμως Το Κάνουμε Επειδή Μας Αρέσει Πολύ Ένα Κορίτσι, Που Επιθυμούμε Να Δικαιολογηθούν Και Για Εκείνο Όλα Όσα Μας Έχουν Συμβεί, Όσον Κι Αν Τούτο Δεν Φαίνεται Να Σχετίζεται Ή Βρίσκεται Μονάχα Στο Μυαλό Μας· Μιας Και Δεν Υπάρχει Το Παραμικρό Στη Συμπεριφορά Της, Είτε Που Να Δείχνει Ότι Αμφιβάλλει Στο Ελάχιστο Για Τα Γεγονότα, Είτε Που Να Δείχνει Ότι Επιθυμεί Στο Ελάχιστο Τα Ατοπήματά Μας Αυτά.
Γενικότερα Αισθανόμαστε Τον Εαυτό Μας Όχι Μόνο Θεωρητικά, Αλλά Και Για Την Ανθρώπινη Πρακτικότητα Της Εποχής Μας, Αρκετά Καλό· Που Προφανώς Για Να Μπορεί Να Συμβαίνει Τούτο, Κάτι Δείχνει Και Για Εκείνους Που Προήλθαμε Και Συνυπήρχαμε Εκ Γενετής Αγαπημένα Για Πολλά Χρόνια Και Συνυπάρχουμε Ακόμη Έτσι Έως Και Σήμερα Και Μάλιστα Με Προοπτική Νομίζουμε Δίχως Ποτέ Τούτο Να Τερματιστεί…»
Ηριδανός
Με γέννησε και με μεγάλωσε ένας άνθρωπος η Μαρία, που προσπαθούσε σε όλα τα θέματα που με αφορούσαν, με κάθε θεμιτό μέσο και τρόπο, να μένω τουλάχιστον ευχαριστημένος.
Μου προσέφερνε δε τον εαυτό της για όλα αυτά, καθημερινώς, δίχως όρια.
Ο πατέρας μου Αλέξανδρος που έχουμε συνηθίσει και τον αποκαλούμε Αλέκο, ώριμος πια στη ζωή μου σκέφτηκα ότι μάλλον είναι σαν τη φωτιά.
Τα παλιά τα χρόνια ήταν η πλέον χρήσιμη για τον καθένα και την καθεμία και στη συνέχεια εξακολούθησε να είναι έτσι πολύ χρήσιμη, σε κάθε παρόμοια πρωτογενή κατάσταση με κρύο και σκοτάδι.
Μπορεί όμως και η ίδια να κάψει για παράδειγμα πολύ-πολύ μεγάλες δασικές εκτάσεις με ανθρώπους, κυρίως όμως με ζώα και φυτά.
Όπως και τη φωτιά έτσι και εκείνον, τον αγαπάω απεριόριστα, όπως και τη μητέρα μου και τα αδέλφια μου, όμως προσέχω πολύ πια κιόλας πως θα του συμπεριφερθώ.
Βέβαια Δεν Μου Λείπει Καθόλου Και Ο Αυθορμητισμός, Καθώς Και Η Ιδιοσυγκρασία Του Αυθορμητισμού Μου, Όμως Το Μέτρο Του Φανερά Πλέον Το Βάζω Με Τρόπο Διακριτό.
Έτσι Και Ο Αέρας Του Αυθορμητισμού Μου Που Ανάβει Τη Φωτιά Όταν Πάντα Η Φωτιά Υφίσταται, Πότε Αναπτυσσόμενα Εξαπλωμένος Τη Φουντώνει Και Πότε Την Αφήνει Να Γαληνέψει Σιγώντας Πλέον Εκτονωμένος, Εξαρτώμενος Πάντα Και Με Τη Δική Της Επιθυμία Και Προσπάθεια· Φυσικά Κάνοντας Και Πολλά Λάθη, Όπως Ένα Σύνηθες Παράδειγμα Τους Αποτελεί Το Να Μην Αντιλαμβάνεται Άμεσα, Το Ότι Εκείνη Μπορεί Να Εξακολουθεί Να Σιγοκαίει.
Ενώ Ισχυρίζομαι Ότι Υπάρχουν Και Άλλες Πολλές Αγαποβόλες Αόρατες Οντότητες, Θνητές Και Αθάνατες Οντότητες, Οι Οποίες Όχι Απλά Δεν Δυναμώνουν Τον Αέρα Και Κατ’ Επέκταση Τη Φωτιά Όταν Υφίσταται, Αλλά Βοηθάνε Όποτε Χρειάζεται Στο Να Σιγήσουν Ακόμη Και Με Τρόπο Ουσιαστικό, Σαρώνοντάς Τους Για Παράδειγμα Και Ποτίζοντάς Τους Με Τη Βροχή Τους.
Τη φωτιά βέβαια ως είδος την αγαπάμε με λογικά επιχειρήματα, κυρίως επειδή κάποτε μας χρειάστηκε απόλυτα και εκείνη ανταποκρίθηκε πλήρως στις ανάγκες μας, αποδίδοντάς της παντοτινά το δώρο της αγάπης μας, Προσπαθώντας Ίσως Συνάμα Να Την Κάνουμε Μόνο Ευεργετική Και Για Τον Ίδιο Της Τον Εαυτό, ή αν προτιμάτε έτσι υπάρχει στο δικό μου το μυαλό η μεταξύ μας σχέση ως αίσθηση.
Και Μόνο Όμως Από Τη Φωτιά Να Γεννιόταν Ο Άνθρωπος, Χωρίς Να Του Χρειαζόταν Ποτέ Άλλοτε Καν Με Απλό Τρόπο, Στον Μικρό Ή Στον Μεγαλύτερο Βίο Του· Και Πάλι Θα Την Αγαπούσε Απεριόριστα, Προσπαθώντας Ίσως Να Επιτύχει Και Τα Υπόλοιπα Που Γράψαμε Μόλις Προγουμένως, Επειδή Είναι Αυτός Που Είναι.
Επειδή Δηλαδή Είναι, Ή Έστω Θέλει Και Προσπαθεί Να Είναι Και Να Λέγεται, Άνθρωπος.
Ενώ Τη Μαρία Και Φωτιά Εγώ Να Ήμουν Χωρίς Να Είχα Γεννηθεί Από Εκείνη, Που Καίει Κιόλας Άσπλαχνα Τα Δάση Και Τους Κατοίκους Εκείνων, Μπροστά Της Αυτοστιγμεί Θα Γινόμουν Ένα Απλό Καντηλάκι, Ίσως Όμοιο Με Εκείνο Που Καίει Όπως Φαντάζομαι Τώρα Στο Μνήμα Της…
Στέλιος Βερναδάκης
3 Έκδοση Ιουνίου 2025
Από τον Απρίλιο έως τον Δεκέμβριο του 2024 το βιβλίο μας «Αναζητώντας Την Υγεία, Τη Χαρά, Την Ομορφιά, Τη Μακροβιότητα» μίκρυνε κατά 900 σελίδες περίπου, δημιουργώντας από μερικά αυτούσια κεφάλαιά του έξι επιπλέον ολοκαίνουργια βιβλία, που και για αυτό συστήνεται σφόδρα να διαβαστούν ως συμπληρωματικά του.
Εξυπακούεται όμως πρώτα, ότι ο αναγνώστης θα συνεχίσει να διαβάζει το βιβλίο, που για να έχει φτάσει έως εδώ, ήδη ξεκίνησε.
Αφαιρέθηκαν χονδρικά από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο του 2024, από το αρχικό ομότιτλο βιβλίο, τα κεφάλαια που αφορούσαν τον Άνθρωπο και το πολίτευμα της Δημοκρατίας, της άμεσης Δημοκρατίας των αρχαίων Αθηναίων και της αντιπροσωπευτικής τής εποχής μας, καθώς και τα στοιχεία που εμπεριείχε για το Ελληνικό Σύνταγμα· με σκοπό οι πολύ λιγότερες σελίδες του, να γίνουν πιο προσιτές στο αναγνωστικό κοινό.
Από αυτά και προσθέτοντας έναν Πρόλογο και μία Εισαγωγή, δημιουργήθηκε αρχικώς το βιβλίο μας «Άνθρωπος Και Δημοκρατία», που στη συνέχεια εμπλουτίστηκε και με άλλα κεφάλαια.
Κατόπιν αφαιρώντας ένα κεφάλαιο σχετικό με τον Άνθρωπο και το σύγχρονο Περιβάλλον, δημιουργήθηκε το βιβλίο μας «Άνθρωπος Και Φυσικό Περιβάλλον Στην Εποχή Μας».
Το τρίτο βιβλίο μας που το ονομάσαμε «Η Πρόληψη Στην Πράξη», δημιουργήθηκε από το αντίστοιχο κεφάλαιο Πρόληψη και τα υποκεφάλαιά του, του αρχικού μας πάντα βιβλίου.
Στη συνέχεια αφαιρώντας τα κεφάλαια «Το καλύτερο όλων», «Προβληματικές Ενδοοικογενειακές Καταστάσεις», «Όταν Κανείς Ελευθερώνεται – Ιπποκράτης και Δημόκριτος Επιστολαί», «Το Χιούμορ Ως Αντίδοτο Του Φανατισμού» και προσθέτοντας έναν Πρόλογο και έναν Επίλογο, δημιουργήθηκε το βιβλίο μας «Παίζοντας Πεσσούς».
Στη συνέχεια πάντα στο αναφερόμενο χρονικό διάστημα του Απριλίου – Οκτωβρίου 2024 και πιο συγκεκριμένα την Τρίτη 8 Οκτωβρίου, αφαιρώντας τα κεφάλαια που αφορούσαν τα «Θεμελιώδη Χαρακτηριστικά Της Ζωής», τους «Σκοπούς Του Ανθρώπου», το «Γήρας Και (τη) Νεότητα», τα «Μυστικά Της Αρμονίας» και το «Φυσικό Δίκαιο», αποπειραθήκαμε να δημιουργήσουμε το βιβλίο μας «Υγεία Και Φυσικό Δίκαιο».
Στο ίδιο αναφερόμενο διάστημα του Απριλίου – Οκτωβρίου 2024, έγινε για πρώτη φορά και η απόπειρα να δημιουργηθεί το βιβλίο μας «Υγεία Και Ασθένεια Στον Άνθρωπο».
Τα βιβλία μας όμως «Υγεία Και Φυσικό Δίκαιο» και «Υγεία Και Ασθένεια Στον Άνθρωπο» δημιουργήθηκαν οριστικά τον Δεκέμβριο του 2024.
Το δε βιβλίο μας «Υγεία Και Ασθένεια Στον Άνθρωπο» τον Ιούνιο του 2025, μίκρυνε με τη σειρά του κατά 100 περίπου σελίδες, δημιουργώντας συνάμα και το βιβλίο μας «Οι Επίκτητες Ασθένειες Εν Τη Γενέσει Τους»· που αποτελεί πλέον το όγδοο βιβλίο, που προέκυψε με απομείωση από το αρχικό προαναφερόμενο βιβλίο, ή αν προτιμάτε από το μητρικό βιβλίο όλων τους.
Έτσι από το αρκετά ογκώδες ίσως και 900σέλιδο -ή και 1000σέλιδο- κάποια στιγμή μητρικό βιβλίο μας «Αναζητώντας Την Υγεία, Τη Χαρά, Την Ομορφιά, Τη Μακροβιότητα», απέμεινε τελικά ένα μικρό βιβλίο 164 σελίδων, αυτό που έχει πέσει αυτή τη στιγμή στα χέρια σας.
4 Πρόλογος
Το βιβλίο «Αναζητώντας Την Υγεία, Τη Χαρά, Την Ομορφιά, Τη Μακροβιότητα» εμπεριέχει από την αρχή του κιόλας, ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο, με τα επίσης πολύ σημαντικά υποκεφάλαιά του, που τώρα πια από τον Φλεβάρη του 2025 τα συμπεριλάβαμε ως ακέραια κεφάλαια· για το πως νομίζουμε ότι θα πρέπει κανείς, να ξεκινήσει στη ζωή του το μονοπάτι της.
Το πως νομίζουμε ότι θα πρέπει κανείς, να ξεκινήσει στη ζωή του το μονοπάτι της, ίσως πράγματι εκ νέου στην ηλικία που μάλλον θα διαβαστεί.
Τούτο ισχυριζόμαστε επειδή τα πρώτα κεφάλαιά του, δηλαδή τα κεφάλαια «Ο Εαυτός», «Η Τυποποίηση Των Εικόνων», «Οι Έμβιες Οντότητες Και Η Φαντασία», «Η Φαντασία Για Τον Κάθε Άνθρωπο Προσωπικά», «Η Κατανόηση Του Μηχανισμού Των Εικόνων Και Τα Αποτελέσματά Του», «Όλα Θα Πάνε Καλά» και το κεφάλαιο «Τα Βιοφωτόνια», σκιαγραφούν το πως λειτουργεί στην ουσία του ο κάθε ανθρώπινος οργανισμός.
Πιο συγκεκριμένα αποπειράται εξηγώντας να δείξει, τον κυρίαρχο ρόλο που διαδραματίζουν οι εικόνες στις λειτουργίες του.
Και φανερά ή αν προτιμάτε κατά τη γνώμη μας, για να μπορεί κανείς αν το θελήσει να παρέμβει συνειδητά στον εαυτό του, θα πρέπει να γνωρίζει ή να γνωρίσει πολύ καλά, το πως από τη φύση του ασυνείδητα λειτουργεί.
Τούτο ακριβώς φιλοδοξούν να προσφέρουν τα κεφάλαια που αναφέραμε προηγουμένως, προτείνοντας και τι κατά τη γνώμη μας, είναι καλύτερο να γίνει για τον μέσο άνθρωπο, από το ήδη υπάρχον.
Και να αναφέρουμε ότι αυτό που προτείνουμε, είναι κάτι δοκιμασμένο από εμάς και μάλιστα σε μεγάλο βάθος χρόνου, που μας επιτρέπει να επικυρώσουμε τα θετικότατα αποτελέσματά του.
Τα θετικότατα δε αυτά αποτελέσματά του, όπως τα ισχυριζόμαστε, μπορεί να τα διαπιστώσει κανείς σε κάποια αντίστοιχη κλίμακα, από την πρώτη κιόλας εβδομάδα που θα τα προσπαθήσει.
Στη συνέχεια το βιβλίο αναφέρεται με βάση τού πως λειτουργεί ο ανθρώπινος οργανισμός, τι στο περίπου συμβαίνει στον ίδιο τον άνθρωπο, όταν φοβάται.
Δηλαδή τι στο περίπου συμβαίνει στον ίδιο τον άνθρωπο όταν φοβάται· ως κάποιον αρνητικότατο καταλύτη του οργανισμού του, που στη συνύπαρξή του και με αντιδρώντες ποικιλότροπες προϋπάρχουσες συνθήκες του περιβάλλοντός του, ή δυσμενείς καταστάσεις του, ή και με θεμελιώδη αντιδρώντα αίτια στο είναι του, ή απλούστερα αν προτιμάτε σύμφωνα και με τις απόψεις μας, θεμελιώδη αντιδρώντα αίτια της υπόλοιπης διάνοιάς του· θα μπορούσε αναλόγως του μεγέθους του, να πυροδοτήσει την εκδήλωση κάποιας ασθένειας.
Στη χημεία η ύπαρξη του καταλύτη σε μια αντίδραση, μπορεί να την κάνει εφικτή χωρίς να συμμετέχει στο τελικό προϊόν της, ενώ από μόνη της δεν θα πραγματοποιούνταν με κανέναν τρόπο, υπό τις λεγόμενες κανονικές της συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας.
Στην ουσία του όμως προσπαθεί να αναφερθεί, για άλλη μια φορά όσον αφορά τα βιβλία μας· στη δικαιοσύνη που προκύπτει στο βίο των ανθρώπων, όταν δεν φοβούνται καθόλου και συνάμα είναι πολύ ευχαριστημένοι από τη ζωή τους· για να αποδώσουν αυτή τη δικαιοσύνη τους, σκεπτόμενοι κυρίαρχα -αν όχι και μόνο- καλοσυνάτα.
Κατόπιν αναφέρεται στις απόψεις μας περί ίασης, που τονίζουμε κατηγορηματικά πως ίσως και πάντα με απλό τρόπο, μπορούν να βοηθήσουν την επιστήμη της Ιατρικής.
Σε καμιά περίπτωση και με κανέναν τρόπο δεν ισχυριζόμαστε ότι την αντικαθιστούν ή την υποκαθιστούν, ακόμη και αν από το πάθος μας να θεραπευτεί κανείς, δεν δείχνουμε ίσως στο αντίστοιχο κεφάλαιο να εκφραζόμαστε αναλόγως.
Να εκφραζόμαστε αναλόγως, όπως δηλαδή σας γράφουμε τώρα στον πρόλογο, με έντονα γράμματα, για την επιστήμη της ιατρικής.
Η ιατρική επιστήμη κατά τον τρόπο που ήδη έχει διαμορφωθεί στον χώρο μας και τον χρόνο μας, δηλαδή την Ελλάδα της εποχής μας, αποτελεί όποτε κι αν εφαρμόζεται με υπευθυνότητα, την πλέον ασφαλή θεραπευτική μέθοδο.
Νομίζουμε όμως ότι και οι απόψεις μας, δεν βλάπτουν στο να διαβαστούν από το αναγνωστικό κοινό, αν όμως πάντοτε διαβαστούν ως απόψεις.
Στη συνέχεια το βιβλίο μας αναφέρεται, στο ποιες θεωρούμε ότι θα πρέπει να είναι χονδρικά οι Αρχές των θεραπευτών και, να προσθέσουμε ότι ήδη, ο κώδικας δεοντολογίας που διέπει εδώ και πολλά χρόνια παγκοσμίως τον Ιατρικό Κόσμο, που προσπαθεί να συμβιβάσει και τον βιοποριστικό χαρακτήρα του επαγγέλματος, είναι πολύ υψηλός στη φιλοσοφία του· ίσως λίγο να υστερεί κάποιες φορές στην εφαρμογή του.
Βασίζεται δε κυρίαρχα σε εκείνον του αρχαίου Σοφού Ιατρού και Φιλόσοφου Ιπποκράτη, που μπορούμε όλοι οι Έλληνες και χαιρόμαστε ιδιαίτερα το γεγονός ότι ήταν κάπως πιο άμεσα προγονός μας, ως ίσως για τους περισσότερους ελαφρώς ευρύτερα γεωγραφικά και γλωσσικά στον χρόνο όμαιμος.
Φανερά όμως η επίδραση του βίου του παγκοσμίως, είναι όσο δεν πάει άλλο διαχρονική, σε έναν κιόλας τόσο ευαίσθητο τομέα όπως εκείνον της Ιατρικής.
Στα πλαίσια της στοιχειώδους γνωριμίας με τους προγόνους μας, να γράψουμε με πληροφορίες από τη Βικιπαίδεια ότι:
«Ο αρχαίος Έλληνας Σοφός Ιατρός και Πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης ήταν από την Κω, ενώ ο λατρεμένος ως Ήρωας και Θεός της Ιατρικής Ασκληπιός -ακόμη για κάποιους και στις ημέρες μας Θεός- λέγεται ότι γεννήθηκε στην αρχαία Τρίκκη, δηλαδή τα σημερινά Τρίκαλα, όπως και να έχει όμως από αυτά που ξέρουμε στη Θεσσαλία.
Είτε σχετίζονται αυτά είτε όχι, οι αρχαίοι κάτοικοι της Κω με αυτούς της Θεσσαλίας είχαν αδελφοποιημένες σχέσεις, βοηθούσαν δηλαδή πολύ οι μεν τους δε και οι δε τους μεν, οποτεδήποτε υπήρχε ανάγκη.
Ο Ιπποκράτης δε από τη μητέρα του κατάγεται από τον Ηρακλή και από τον πατέρα του από τον Ασκληπιό.»
Κατόπιν αναφέρουμε μία χαλάρωση όπως μας την έμαθε ο αείμνηστος πρωτοπόρος σε ότι κι αν έκανε φίλος μας Αργύρης Τσακαλίας, στη συνέχεια τις γενικότερες προθέσεις μας ως ενεργά μέλη μιας κοινωνίας ανθρώπων και εν κατακλείδι έναν συμπερασματικό επίλογο των φιλοσοφικών μας απόψεων.
Θα είμαστε και θα παραμείνουμε τρισχαρούμενοι, σαν να φέραμε σε αρχαία ζάρια τρία εξάρια, για τον κόπο σας να διαβάσετε το βιβλίο μας αν σας ευχαριστήσει έστω στοιχειωδώς το περιεχόμενό του, ειδικά όπως τελικά διαμορφώθηκε.
Σαν να έφερε τρία εξάρια αισθάνθηκε από χαρά και ο φύλακας της φρυκτωρίας στον Αγαμέμνονα του Αισχύλου, όταν από τη φλόγα που είδε στην απέναντί του φρυκτωρία, κατάλαβε ότι ο Τρωικός πόλεμος τελείωσε και ότι ο βασιλιάς των Μυκηνών και αρχηγός της εκστρατείας των Αχαιών, εναντίων των Τρώων, θα επέστρεφε στο σπίτι του «νικητής».
Καλή σας ανάγνωση…
Σας βάζουμε και την Έκδοση του Δεκεμβρίου του 2023, του Μητρικού Δηλαδή Βιβλίου Που Προέκυψαν 8 Αυτόνομα Νέα Βιβλία και που απομειωμένο και με τον ίδιο τίτλο είναι εκείνο των μόλις πιο πάνω συνδέσμων, επειδή υπάρχουν πράγματα εκεί που πρώτη φορά γράφτηκαν και χρησιμοποιήθηκαν χωρίς την παραμικρή αναφορά από άλλους.
Στέλιος Βερναδάκης
