Προηγούμενη Έκδοση Σάββατο 04 Οκτωβρίου 2025 , Προσθέσαμε Το Κεφάλαιο «Άμεση Δημοκρατία Και Επιστήμη».
Τελευταία Έκδοση Πέμπτη 09 Οκτωβρίου 2025, Προσθέσαμε Το Κεφάλαιο «Ο Έριχ Φρομ Για Την Αντισταθμιστική Του Βία».
Καλή Σας Ανάγνωση…
2 Δυο Λόγια Για Την Έκδοση – Ανατύπωση Του Σεπτεμβρίου 2025
Το Βιβλίο Μας «Άνθρωπος Και Δημοκρατία» Ολοκληρώθηκε Τον Σεπτέμβριο Του 2025 Και Έτσι Ακριβώς Όπως Διαμορφώθηκε, Απέκτησε Για Μισή Μόλις Ημέρα Τον Τίτλο «Άνθρωπος Και Δημοκρατία Ή Η Φύση Των Ανθρωπίνων Σχέσεων» Και Αμέσως Μετά Τον Τίτλο «Δημοκρατία Ή Η Φύση Των Ανθρωπίνων Σχέσεων».
Απέκτησε Τούτον Τον Τελικό Του Τίτλο, Ως κατά Τη Γνώμη Μας Ακριβέστερο Τίτλο Στην Περιγραφή, Του Τελικώς Διαμορφωμένου Περιεχομένου Του.
3 Πρόλογος Αυγούστου 2025
Με Απλό Λόγο Να Πούμε Ότι Η Ανθρώπινη Ομορφιά Δημιουργεί Τους Όμορφους Νόμους Και Όχι Το Αντίστροφο.
Όπως Ακριβώς Και Η Αγάπη Για Τον Συνάνθρωπο Κάνει Την Εφαρμογή Των Νόμων Επιεική Και Όχι Το Αντίστροφο.
Όπως Ακριβώς Και Η Αγάπη Για Τον Συνάνθρωπο Κάνει Την Εφαρμογή Των Νόμων Επιεική Όταν Χρειάζεται Να Παρεμβαίνουν Στο Βίο Των Ανθρώπων, Αποσκοπώντας Στο Μεγαλύτερο Δυνατό Καλό Για Το Σύνολο Των Πολιτών, Προκαλώντας Συνάμα Το Λιγότερο Δυνατό Κακό Σε Εκείνους Που Τους Παραβίασαν, Ιδανικά Κιόλας Διδάσκοντάς Τους Τη Μελλοντική Καλύτερη Συμπεριφορά Που Θα Πρέπει Να Επιδεικνύουν Σε Παρόμοιες Καταστάσεις.
Λέτε Η Ανθρώπινη Ομορφιά Σε Συνδυασμό Με Την Ισάξια Αγάπη Προς Τον Εαυτό Μας Και Τον Συνάνθρωπο, Να Δημιουργεί Και Ένα Όμορφα Αγαποβόλο Και Δίκαιο Πολίτευμα Και Όχι Το Αντίστροφο;
Εμείς Είμαστε Βέβαιοι.
Προσπαθώντας Δε Να Συμπεριλάβουμε Σε Έναν Βαθμό Και Όλες Αυτές Τις «Βεβαιότητές Μας» Στο Βιβλίο, Με Κάποια Κιόλας Παραπάνω Ενδεικτικά Τους Επιχειρήματα, Προσθέσαμε Στην Έκδοση Του Αυγούστου Του 2025 Τον «Πρόλογο Αυγούστου 2025» Που Διαβάζεται Μόλις Τώρα, Την «Εισαγωγή Αυγούστου 2025» Και Το Κεφάλαιο «Για Τις Αναμεταξύ Σχέσεις Όλων Των Οντοτήτων Τουλάχιστον Της Γης».
Καλή Σας Ανάγνωση…
4 Εισαγωγή Αυγούστου 2025
Η νομοθεσία προφανώς και θα προσαρμόζεται στα συμφέροντα των ολιγαρχικών, μιας και τα σημερινά πολιτεύματα ακόμη και όλων των δυτικών αντιπροσωπευτικών δημοκρατιών, ουσιαστικά αφορούν την επικυρωμένη κάθε τέσσερα χρόνια από τον λαό διακυβέρνηση των ολίγων.
Δηλαδή συγκριτικά με το πλήθος των πολιτών που συνυπάρχουν σε μια πολιτεία, η νομοθεσία θα προσαρμόζεται στα παραγγέλματα μιας χούφτας ανθρώπων, που αποτελούν είτε την κυβέρνηση, είτε όταν ψηφίζουν την πλειοψηφία των βουλευτών.
Ωστόσο όμως κατά τη γνώμη μας η λύση δεν βρίσκεται καθόλου μα καθόλου στη βία ή ακόμη και στη νόμιμη επιβολή των πολλών έναντι των ολίγων, αν και φανερά οι αποφάσεις της πόλης θα πρέπει να ανταποκρίνονται στα συμφέροντα τους, δηλαδή στα συμφέροντα της πλειονότητας των πολιτών.
Για να ανταποκρίνονται οι αποφάσεις στα συμφέροντα της πλειονότητας των πολιτών, θα πρέπει να λαμβάνονται από τους περισσότερους σε πλήθος πολίτες, σύμφωνα πάντα με τις ανάγκες τους.
Επιπλέον η δικαιοσύνη επιβάλει να λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις με εξίσου διαμοιρασμένη βαρύτητα από όλους τους πολίτες, ή έστω να έχουν όλοι προς τούτο το ίδιο δικαίωμα.
Οι νόμοι τώρα ή αν προτιμάτε οι κανόνες που θα βασίζονται οι πολίτες για να παίρνουν τις αποφάσεις τους, θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο συμπεριληπτικοί και δίκαιοι, σεβόμενοι πλήρως όλες τις οντότητες του πλανήτη Γη, είτε που τους καταλαβαίνουν, είτε που μπορεί να μην τους καταλαβαίνουν αλλά έμμεσα ή άμεσα να τους αφορούν, όπως για παράδειγμα συμβαίνει σήμερα με εμάς και τα ζώα, καθώς και τα φυτά.
Ως προς το δίκαιοι, φανερά οι νόμοι θα πρέπει να διασφαλίζουν με ίσο τρόπο ίσα δικαιώματα για όλους τους πολίτες τα ζώα και τα φυτά, είτε εκείνοι αποτελούν πλειονότητες, είτε μειονότητες, είτε ακόμη και μεμονωμένες οντότητες.
Νομίζουμε ότι η πρακτική λύση για το πως στο περίπου βρίσκεται το μόλις παραπάνω, συμβαίνει όταν κυρίαρχα οι νόμοι ανταποκρίνονται όσο το δυνατόν περισσότερο σε εκείνο που θεωρούν δίκαιο οι πολλοί, ενώ συνάμα μπορούν και σέβονται πλήρως τις μειονότητες της πολιτείας που εφαρμόζονται, ή ακόμη και την κάθε ιδιαιτερότητα ενός οποιουδήποτέ της πολίτη.
Σέβονται πλήρως ακόμη και την ιδιαιτερότητα ενός οποιουδήποτέ της πολίτη, ειδικά όταν πολλοί από εκείνους δεν μπορούν να σκεφτούν ακόμη δίκαια προς όλους τους άλλους γύρω τους πολίτες, ή αν προτιμάτε απλούστερα με ενσυναίσθηση και έτσι ακόμη και στην άμεση καθημερινότητά τους, κάποιους ή και πολλούς από εκείνους τους αδικούν.
Για να μπορούμε όμως να μιλάμε για όλα αυτά, χρειάζεται πρώτα η πολιτεία αδιαπραγμάτευτα να διασφαλίζει για τους πολίτες της τα βασικά τους αγαθά.
Όλα εκείνα δηλαδή που θα τους επιτρέψουν να μπορούν να σκέφτονται και για το πως θα καταφέρουν να ευτυχήσουν στα όρια της και όχι απλά να επιβιώσουν, δηλαδή να ευτυχήσουν μέσα στα όρια της προστασίας της και της ελευθερίας της.
Η Ελευθερία, η ασφάλεια, τα απαραίτητα προς το ζην και η Ευτυχία για όλους τους ανθρώπους, νομίζουμε και για τα ζώα και τα φυτά, προχωράνε πρωτογενώς συνεργαζόμενα.
Ευτυχία με την έννοια εδώ, της ευκολότερης δημιουργίας των επιπλέον αισθημάτων της εκπεμπόμενής μας αγάπης για όλες τις γύρω μας οντότητες, καθώς και της δεκτικότητά μας αντιστοίχως στη δική τους.
Για την επίτευξη όλων των παραπάνω, δηλαδή αφενός μεν οι νόμοι να ανταποκρίνονται στα συμφέροντα της πλειονότητας των πολιτών, αφετέρου δε στα πλαίσια της δικαιοσύνης για όλους τους πολίτες που τους υφίστανται και συνάμα να διασφαλίζουν με την εφαρμογή τους τα αδιαπραγμάτευτα βασικά αγαθά όλων των πολιτών· θα πρέπει πάντα κατά τη γνώμη μας, σε μια μελλοντική διακυβέρνηση ξεκάθαρα άμεσης Δημοκρατίας και οι ολιγαρχικοί και τα συμφέροντά τους, με Δημοκρατικότατο φιλοσοφικό σεβασμό και ευγένεια να συνεκτιμώνται και, με κάποιο μέτρο που δεν θα βλάπτει καθόλου το σύνολο να ικανοποιούνται.
Το τελευταίο όμως, δηλαδή το να ικανοποιούνται κάπως πιο ιδιαίτερα τα συμφέροντα των ολιγαρχικών, μιας και όπως αναφέραμε ήδη οι μειονότητες θα διατηρούν πλήρως τα δικαιώματα που κατέχουν στην πολιτεία τους· υπάρχει μόνο στη σκέψη μας και ακόμη και εκεί· υπάρχει ως μεταβατικό και μόνο στάδιο εξομάλυνσης της υπάρχουσας πράγματι πολύ μεγάλης αναμεταξύ μας ανισότητας, σε όλα όσα μας αφορούν.
Να συνεκτιμώνται δηλαδή όλα εκείνα που μπορούν και προσφέρουν οι ολιγαρχικοί στον τόπο τους και στους απλούς πολίτες του με την οικονομική τους δυνατότητα και, σημαντικό μέρος τους να τους αποδίδεται με κάποιον εξελισσόμενο τρόπο, που και οι ίδιοι να επιθυμούν· αν όμως πάντοτε τούτο δεν βλάπτει τους υπόλοιπους πολίτες του τόπου τους· με σκοπό τη διατήρηση κάποιου σεβαστού μέτρου στην αναμεταξύ τους οικονομική σχέση, μέχρι να προκύψει μελλοντικά κάτι ακόμη καλύτερο και σε τούτον τον πρακτικώς απαραίτητο τομέα.
Βέβαια το σημαντικό είναι να συνεκτιμώνται για τους ολιγαρχικούς όλα εκείνα που προσφέρουν στον τόπο τους και όχι όλα εκείνα που θα μπορούσαν να προσφέρουν στον τόπο τους, όμως και μέσω της καλής προαίρεσης του λαού προς τις προσωπικότητες που η οικονομική τους επιφάνεια φανερώνει τουλάχιστον ικανότητα στο να προσφέρουν κάτι αρκετά παραπάνω για το σύνολο των πολιτών, μπορεί να βοηθήσει να πραγματοποιηθεί κάποτε και από εκείνους, αυτό που μπορούν πραγματικά να κάνουν για την πολιτεία τους.
Να επισημάνουμε όμως πολύ ευγενικά, ότι εδώ και πολλά-πολλά χρόνια οι οποιεσδήποτε κυβερνήσεις με το ουσιαστικά ολιγαρχικό ή αν προτιμάτε αντιπροσωπευτικά δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησής τους, δηλαδή ολιγαρχικό πολίτευμα της χώρας αν εξαιρεθεί η εκλογική της διαδικασία και τούτη όχι απόλυτα· όχι απόλυτα ως προς για παράδειγμα τις δυνάμει υποψηφιότητές της που υπάρχει κάποια πιθανότητα να εκλεγούν· ικανοποιούν κυρίαρχα τα συμφέροντα των οικονομικά πολύ εύρωστων πολιτών ή των ανώνυμών τους εταιρειών, φανερά εις βάρος της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών, σε πολλούς από εκείνους με ιδιαίτερη κιόλας καθημερινή βαναυσότητα.
Με ιδιαίτερη κιόλας καθημερινή βαναυσότητα, ακόμη και για εκείνους που μπορούν να έχουν πλήρη εργασιακή σχέση στον καθημερινό τους βίο, όπως για παράδειγμα με εκπτώσεις στην παρεχόμενη ασφάλειά της ή και με εκπτώσεις στη γενικότερη ασφάλεια της εκτός εργασίας ζωής τους, ενώ δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό κάτι λιγότερο από εκείνο, του να διαβιούν όλοι οι άνθρωποι με ασφάλεια και μόνο με ασφάλεια, τόσο εντός του εργασιακού τους χώρου, όσο και γενικότερα της πολιτείας και της οικογένειάς τους.
Και φανερά δεν αρκεί στη ζωή των ανθρώπων, απλά το να έχουν ασφάλεια στον καθημερινό τους βίο.
Αλλά χρειάζεται πολύ παραπάνω κιόλας να ζουν αξιοπρεπώς, βιώνοντας ιδανικά όλα όσα μπορεί να τους παρέχει η πολιτεία τους στην καθημερινότητά τους, σύμφωνα και με τις απίστευτα πολλές δυνατότητες των σύγχρονων κοινωνιών.
Ίσως μια ουσιαστική λύση ή αν προτιμάτε μια κατά τη γνώμη μας λύση, έστω για τη σημερινή εποχή και τις αρνητικά τελευταίες περιγραφόμενες συνθήκες της τουλάχιστον στην Ελλάδα, που βρίσκεται κιόλας στις λεγόμενες δυτικές χώρες και μάλιστα της Ευρώπης· να βρίσκεται εν ολίγοις στις σχέσεις των ανθρώπων αναμεταξύ τους· επειδή η καθημερινή μας έτσι συμπεριφορά είναι φανερά πολύ ηθικότερη των νόμων, που όπως λέγεται για να τους τηρεί κανείς θα πρέπει να έχει την ελάχιστη ηθική.
Ένα παράδειγμα για εκείνες τις συμπεριφορές στις σχέσεις, ίσως να είναι -απλοϊκά εδώ θα το γράψουμε, όμως μπορείτε κάνοντας την κατάλληλη αντιστοιχία στην καθημερινότητά σας, να σκεφτείτε πολύ περισσότερα πράγματα σχετικά με αυτό- ο άνθρωπος που έχει την οικονομική δυνατότητα να κάνει κάτι παραπάνω για τους συμπολίτες του, ας τους κεράσει μια σπανακόπιτα.
Ο άνθρωπος που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πάρει μια παραπάνω σπανακόπιτα στον εαυτό του από μόνος του, να μην αισθάνεται αδικημένος ως πολίτης μιας χώρας που έχει δημιουργήσει πολλούς άλλους πλουσιότερους από εκείνον οικονομικά πολίτες, αλλά ίσως ως κάποιος για παράδειγμα στην εποχή μας, που θα μπορεί μάλλον πιο εύκολα να διατηρήσει το φυσιολογικό του βάρος.
Αν τον κεράσουν, ας δεχτεί το δώρο τους με χαρά, τόσο για τον εαυτό του, όσο και για τον δωρητή του.
Εκείνοι που δωρίζουν, κατά κανόνα αισθάνονται πολύ όμορφα, οποτεδήποτε κι αν το κάνουν.
Δώστε τους χαρά αποδεχόμενοι το δώρο τους, όταν τουλάχιστον απλά χαίρονται που μπορούν και το προσφέρουν, ή και γενικότερα που μπορούν ως άνθρωποι να προσφέρουν κάτι το οσοδήποτε μεγάλο ή μικρό.
Βέβαια υπάρχουν και άλλοι, που αυτό το κάνουν σε κάποιους, που συνήθως εκείνοι οι κάποιοι τους έχουν ανάγκη συχνά όμως σε διαφορετικά πράγματα, για να αισθάνονται ανώτεροι από τους ίδιους.
Θα μάθουν όμως και εκείνοι κάποτε, όλα γεράζοντας μας τα μαθαίνει ο καιρός, που λέει ο Αισχύλος στον Προμηθέα Δεσμώτη.
Πολύ Καλύτερα Όμως Εμείς Που Δεν Τραβάμε Στο Ελάχιστο Εκείνα Που Τράβηξε Ο Προμηθέας Για Να Θυμώνουμε Άσκοπα, Λέμε Ότι Ο Καθένας Μας Κάνει Στη Ζωή Του Ότι Πραγματικά Καλύτερο Μπορεί.
Θέλετε να προσθέσουμε για μερικούς ότι κάνουν ότι καλύτερο μπορούν, σύμφωνα και με τις ακαλλιέργητες στοιχειωδώς -όμως ακαλλιέργητες ίσως για την ώρα- ενσυναισθητικές τους ικανότητες;
Να το προσθέσουμε αλλά να το προσθέσουμε αντιλαμβανόμενοι πλήρως, πως δεν εξομαλύνουμε κατά τον τρόπο τούτο τουλάχιστον όσο μπορούμε περισσότερο, την κατάσταση ταύτη.
Ας Χαιρόμαστε Για Ότι Και Για Όσα Μπορεί Να Προσφέρει Ο Οποιοσδήποτε Στον Οποιονδήποτε, Κανείς Μας Δεν Είναι Τέλειος, Μας Αρκεί Με Όποιον Τρόπο Και Με Όποιο Κίνητρο, Προσπαθεί Να Κάνει Κανείς Όποτε Το Προσπαθεί, Το Οποιοδήποτε Καλό.
Αν Θέλετε Και Την Κάθε Φορά Το Οποιοδήποτε Εκείνο Καλό Των Γύρω Σας Να Το Αποδεχτείτε Ή Δεν Θέλετε, Είναι Παντελώς Δική Σας Απόφαση, Ακόμη Και Στην Από Όλες Τις Πλευρές Που Μπορούν Να Υπάρξουν Προς Τούτο, Αρμοδιότητα.
Για τούτες τις σχέσεις τους, τόσο των ίδιων των πολιτών με τους άλλους πολίτες, όσο και μόνο των ίδιων των πολιτών με τον εαυτό τους, καθώς και των ίδιων των πολιτών με τα όργανα της πολιτείας τους· μιλάει από την αρχή κιόλας, το βιβλίο που ξεκινήσατε να διαβάζετε.
5 Για Τις Αναμεταξύ Σχέσεις Όλων Των Οντοτήτων Τουλάχιστον Της Γης
«Καλό για τις σχέσεις όλων των οντοτήτων είναι να τηρούνται οι αναμεταξύ τους νόμοι, καλύτερο είναι να υπάρχει μεταξύ τους σεβασμός, κάλλιστο το να αγαπιούνται.»
Ηριδανός
Όταν γεννιέται ο άνθρωπος, ο πρώτος τρόπος διασύνδεσής του ή αν προτιμάτε συνύπαρξής του με τους γύρω του ανθρώπους, είναι να τους αγαπάει.
Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων γέννησης των ανθρώπων, συμβαίνει με τον ίδιο τρόπο να ανταποκρίνονται και οι γύρω του, δηλαδή συμβαίνει να τον αγαπούν κι εκείνοι.
Τούτο Είναι Και Το Κάλλιστο Από Όλα Όσα Εμείς Μπορούμε Και Καταλαβαίνουμε Και Συνήθως Στη Βρεφική Ηλικία Του Καθενός Μας Αυτό Διευρύνεται Και Για Όλους Τους Υπόλοιπους Ανθρώπους, Κοντινούς Δηλαδή Και Μακρινούς, Καθώς -Όπως Ισχυριζόμαστε- Και Για Όλες Τις Άλλες Κοντινές Και Μακρινές Του Οντότητες, Έμβιες Ή Άβιες, Θνητές Ή Αθάνατες.
Αν στην πορεία της κοινής ζωής όλων τους, πάψει να υφίσταται είτε από τη μεριά του βρέφους είτε από όλες τις υπόλοιπες γύρω του οντότητες είτε εκείνες είναι θνητές είτε εκείνες είναι αθάνατες, αν και για τις τελευταίες είναι φανερά πιο δύσκολο, το να αγαπούν· καλό είναι να συνεχίσουν ή και να αρχίσουν αν είναι πολύ τρελούτσικες όπως σκεφτόμαστε για τον Διόνυσο ή τις βαθιά ερωτευμένες θνητές και αθάνατες γυναίκες, να σέβονται εκείνες τις άλλες οντότητες που έπαψαν να αγαπούν.
Τούτο σημαίνει πρακτικά κατ’ ελάχιστο, να συμπεριφέρονται σε εκείνες, σύμφωνα με τις αρχές του είδους τους.
Αν πάψει να υφίσταται κάποτε στην πορεία της κοινής ζωής τους το να μπορούν να συμπεριφέρονται και με σεβασμό, τότε θα πρέπει αναγκαία για τη συνύπαρξή τους να δημιουργηθούν νόμοι, εξελισσόμενοι νόμοι, που από όποιο είδος και να δημιουργηθούν να συμπεριλαμβάνουν ισότιμα και τα υπόλοιπα είδη και καλό τότε κατά τη γνώμη μας θα είναι αρχικώς οι νόμοι εκείνοι να τηρούνται δίχως ποινές, ή με πολύ μεγάλη επιείκεια.
Σκεπτόμενοι αντιστρόφως δηλαδή σκεπτόμενοι πια στην εποχή μας και την ηλικία μας, καλό είναι οι νόμοι να τηρούνται ισότιμα δίχως τον φόβο των ποινών τους, καλύτερο είναι το να υπάρχει μεταξύ των οντοτήτων σεβασμός, κάλλιστο το να αγαπιούνται.
Αφού οι νόμοι φανερά από ανάγκη ήδη δημιουργήθηκαν τουλάχιστον από το ανθρώπινο είδος, λογικό είναι να τηρούνται κυρίαρχα από το είδος μας.
Αλλά και από όλα όσα από τα άλλα είδη τούς αντιλαμβάνονται, μάλλον πως καλό είναι να τους λαμβάνουν κάπως υπόψη τους, ή μάλλον καλύτερα θα παρακαλούσαμε να τους λαμβάνουν κάπως υπόψη τους, ειδικά αν δεν σέβονται το είδος μας σύμφωνα με τις αρχές του είδους τους ή τους νόμους του είδους τους.
Όσα από τα είδη δεν είναι ακόμη στις δυνατότητές τους να τους καταλαβαίνουν, καλό μάλλον πως θα είναι αν στη μεταξύ μας σχέση δεν αγαπούν, όσο μπορούν να σέβονται ή τουλάχιστον να σέβονται όσο οι άνθρωποι ή οι συγκεκριμένοι άνθρωποι που θα ανταμώσουν στον βίο τους τα σέβονται και φυσικά όσο τούτο αυτά μπορούν και το καταλαβαίνουν.
Πάρα ταύτα νομίζουμε ότι κι εμείς θα πρέπει να δείχνουμε, ως προς την αναφερόμενη συμπεριφορά τους στις προσωπικότητές μας και τους δικούς μας νόμους που φαίνεται ότι δεν κατανοούν, άπειρη υπομονή και μηδενική ανυπομονησία· όπως το ίδιο χρειάζεται να κάνουμε -ή έστω είναι το ωραίο να κάνουμε- και με όλες τις υπόλοιπες οντότητες του πλανήτη, είτε που στον βίο τους φαίνεται να αντιλαμβάνονται και κατανοούν όλα τούτα που γράφουμε, είτε που ακόμη όχι.
Έτσι ακριβώς δηλαδή· κλείνοντας το κεφάλαιο γράφοντας περισσότερα για εκείνους που ακόμη εμείς οι ίδιοι οι άνθρωποι, δεν αντιλαμβανόμαστε και δεν κατανοούμε· όπως θα πρέπει κατά τη γνώμη μας να κάνει κατ’ ελάχιστο, το εξαναγκαστικά νεαρό της προσωπικής μας ηλικίας ως είδος, με τους αθάνατους και τις αθάνατες και φυσικά, αν οι αθάνατες εκείνες οντότητες αυτό το επιθυμούν· και δεν επιθυμούν για παράδειγμα κάτι άλλο δικό τους, ή σκέφτονται, αισθάνονται, επιζητούν με τη νοημοσύνη τους την κάθε στιγμή κάτι διαφορετικό.
6 Λίγα Λόγια Για Τα Βιβλία μας
Θα αναφέρουμε λίγα λόγια για τα βιβλία μας επειδή το βιβλίο που διαβάζετε δηλαδή το «Δημοκρατία Ή Η Φύση Των Ανθρωπίνων Σχέσεων», είναι το πρώτο που εκδόθηκε με επίσημο τρόπο από τις Εκδόσεις Γη, με τον αρχικό του τίτλο όμως «Άνθρωπος Και Δημοκρατία».
Το πρώτο βιβλίο που «Εκδόθηκε» από τις Εκδόσεις Γη με ανεπίσημο τρόπο δηλαδή ως μπροσούρα είναι το «Ελευθερία Ή Το Τραγούδι Της Ζωής», που στην πρώτη-πρώτη «Έκδοσή» του λεγόταν «Ο Χορός Της Ελευθερίας».
Σε όλα μας τα βιβλία γράφουμε τις προσωπικές μας απόψεις, όχι ίσως πάντα τις γενικά ή επιστημονικά παραδεκτές.
Υπάρχουν όμως και πολλές περιπτώσεις, οι περισσότερες κατά τη γνώμη μας, που οι απόψεις μας αυτές συμπίπτουν-ταυτίζονται.
Επίσης γράφουμε και αρκετές εικασίες, αρκετούς δικούς μας ισχυρισμούς, που μένει στο μέλλον και την επιστημονική έρευνα να αποδειχθούν ή να απορριφθούν.
Για αυτό και υπάρχουν απόψεις μας και ισχυρισμοί, που αναλόγως και τα καινούργια δεδομένα που προκύπτουν και μαθαίνουμε, αλλάζουν ή εμπλουτίζονται.
Συντριπτικά όμως περισσότερο εμπλουτίζονται, τουλάχιστον μέχρι στιγμής.
Πολύ σπάνια εξωραΐζουμε αλλά συμβαίνει και αυτό, ή παίρνουμε κάποια διακριτική απόσταση από κάτι που δεν εκφράσαμε στο παρελθόν, όπως ακριβώς θα θέλαμε.
Σπανίως εξωραΐζουμε και αυτό επειδή κυρίως νομίζουμε, ότι η συντριπτική πλειονότητα των απόψεων, ακόμη κι αν δεν συμφωνεί κάποιος με αυτές, αν τις δει από κάποια σκοπιά, έχουν κάτι το πολύ χρήσιμο να του πούνε.
Όταν υπάρχει η καλή διάθεση και η καλή προαίρεση, φαίνεται ότι τουλάχιστον οι περισσότερες απόψεις γενικώς, χωράνε να ακουστούν.
Έτσι ειδικώς ακόμη κι αν οι απόψεις αυτές που γράφουμε μερικές φορές δεν είναι οι γενικώς παραδεκτές, γνώμη μας είναι ότι χρειάζεται ή έστω είναι απλά χρηστό, να αναφέρονται ως ελάσσονες σκέψεις.
Όμως κι ο εξωραϊσμός στα πλαίσια τουλάχιστον της ευγένειας, σίγουρα χρειάζεται.
Ακόμη όλα μας τα βιβλία τα γράφουμε με μία αρκετά ελεύθερη διάθεση και στη γραφή και στις ιδέες που εκφράζουμε.
Σε καμία περίπτωση δεν είναι αυστηρά και ούτε κι εμείς είμαστε αυστηροί, ή διεκδικούμε στο ελάχιστο το αλάνθαστο.
Εδώ να πούμε ότι σε όλες μας τις εκδόσεις, έχουμε και πολλά ορθογραφικά λάθη, ή λάθη στίξεως, ή συντακτικά, ή εννοιολογικά, ή καμιά φορά και εκφραστικά λάθη.
Ίσως όχι τόσα πολλά σε αυτές του 2024, προφανώς έτσι θα πορευτούμε και στη συνέχεια.
Λάθη όμως που μπορεί να ξενίζουν όσους τα διαβάζουν, ειδικά φιλόλογους και ανθρώπους των γραμμάτων, που όμως ευτυχώς για να γελάσουμε και λίγο, τα βιβλία μας δεν τα διαβάζουν και πολλοί από εκείνους.
Ευελπιστούμε όμως ότι σιγά-σιγά και με τον καιρό, αυτά και τα δύο θα αλλάξουν.
Θα αλλάξουν δηλαδή και τα λάθη και το πλήθος του αναγνωστικού κοινού, όποιες ιδιότητες κι αν έχει.
Τα λάθη μάλλον πως άλλαξαν ήδη από τις επίσημες Εκδόσεις τού 2024, άλλα δεν παίρνουμε και όρκο για αυτό.
Γράφουμε μάλλον αρκετά πιο προσεκτικά, επειδή κυρίως οι Εκδόσεις μας από το 2023 και έπειτα, αφορούν βιβλία και όχι τις έως πριν μπροσούρες μας.
Τα μέσα για να κάνουμε γνωστά τα βιβλία μας είναι πολύ λίγα και αυτό κυρίως επειδή προσπαθούμε το όλο εγχείρημά μας, να γίνει αρμονικά.
Δηλαδή να γίνει έτσι ώστε τα μέσα αυτά και να έρθουν με έναν τρόπο τουλάχιστον αξιοπρεπή και να θέλουμε να προκύψει κάτι το καινούργιο, πάντα με αυτά.
Τα βιβλία των Εκδόσεων Γη έχουν άμεση σχέση με τους σκοπούς τους, είναι κάποια από τα κύρια μέσα τους.
Τους σκοπούς των Εκδόσεων Γη μπορείτε να τους βρείτε στην ιστοσελίδα τους.
Για την πραγμάτωση των σκοπών των Εκδόσεων Γη, δύναται να χρησιμοποιηθούν τόσο ηλεκτρονικά μέσα όσο και έντυπα, που η διάθεσή τους για τα ηλεκτρονικά μέσα παρέχετε εντελώς δωρεάν.
Για τα έντυπα που αφορούν μάλλον μόνο τα βιβλία μας, τα παρείχαμε δωρεάν μέχρι λίγο πριν μπει ο Μάιος του 2024.
Και σταματήσαμε τότε, κυρίως επειδή συνειδητοποιήσαμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, στην πλειονότητά τους φίλοι και γνωστοί που μας εκφραζόντουσαν, επιθυμούσαν αποκλειστικώς να τα αγοράζουν, κάποιοι από αυτούς ακόμη και ασυζητητί.
Επίσης όταν παίρνουμε χρήματα για τα βιβλία μας με κάποιο κέρδος, μας δίνεται η δυνατότητα να προσφέρουμε δωρεάν και άλλα περισσότερα βιβλία από εκείνα που δίναμε στο παρελθόν, σε άλλους ανθρώπους από εκείνους που τα αγόρασαν.
Αυτό αν και το πιο πιθανόν είναι να μην τους χρειάζεται οικονομικώς, μπορεί ίσως κάποιοι από αυτούς να ωθούνται να διαβάζουν περισσότερο στη ζωή τους και να αισθάνονται κατά κανόνα λίγο πιο όμορφα, από το γεγονός της προσφοράς ενός δώρου από εμάς και από εσάς.
Της προσφοράς ενός δώρου από εμάς και από εσάς, επειδή κι εσείς ως αγοραστές των βιβλίων μας, δίνετε περισσότερες δυνατότητες σε εμάς, τουλάχιστον στο να δωρίζουμε βιβλία.
Εμμέσως όμως και για να προσφέρουμε οτιδήποτε άλλο κρίνουμε για κάποιον, συναρτήσει πάντα και των δυνατοτήτων που έχουμε, την κάθε φορά.
Όπως δηλαδή με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, κάνουν μάλλον αρκετοί άνθρωποι, που νοιάζονται στοιχειωδώς για τους συνανθρώπους τους.
Το κόστος που μπορεί να αυξήσει την τιμή των βιβλίων μας αφορά μόνο την εκτύπωσή τους και είναι και έτσι πολύ χαμηλό, λίγο δηλαδή μεγαλύτερο από το 40% – 45% της Αρχικής τους Τιμής.
Και να αναφέρουμε επίσης ότι υπάρχουν αρκετές φορές που χρειάζεται να περιμένει κάποιος αναγνώστης των φυσικών μας βιβλίων να τυπωθούν αντίτυπά τους, πράγμα που στη σύγχρονη εποχή δεν αργεί και τόσο πολύ.
Τούτο συμβαίνει κυρίως επειδή σε κάθε έκδοσή μας, εκτυπώνονται πραγματικά πολύ λίγα αντίτυπα.
Όλα τα βιβλία μας τα δίνουμε μέχρι στιγμής με έκπτωση 40% επί της Αρχικής τους Τιμής.
Οι Ηλεκτρονικές Εκδόσεις Των Βιβλίων Μας Διατίθενται Εντελώς Δωρεάν.
Όλες οι Έντυπες Εκδόσεις μας Διατίθενται και Ηλεκτρονικώς.
7 Λίγα Λόγια Ακόμη Για Τα Βιβλία Μας
Ο λόγος για να επανέλθουμε που αναγκαία νομίζουμε γράφουμε τις προσωπικές μας απόψεις, είναι επειδή αναφερόμαστε και λίγο ή αν προτιμάτε κινούμαστε και κάπως σε χλωρά, νιούτσικα, αχαρτογράφητα ίσως ακόμη μονοπάτια.
Νομίζουμε όμως ότι και για αυτό, έχουν το ενδιαφέρον τους.
Ακόμη βασικός λόγος που εκφράζουμε τις προσωπικές μας απόψεις ή και απλά τις σκέψεις μας, είναι και η ανάγκη που έχουμε για αυτές να τις μοιραστούμε με τους αναγνώστες.
Να κοινωνήσουμε δηλαδή μαζί τους.
Υπάρχει φανερά και αυτή η ανάγκη από πλευρά μας.
Πολύ λιγότερη ανάγκη αλλά υπάρχει κι αυτή, είναι για εμάς να γράψουμε κατόπιν ίσως ενδελεχής έρευνας, τις επικρατούσες απόψεις των επιστημόνων.
Κατόπιν ενδελεχής έρευνας που πια μέσω του διαδικτύου μπορεί να γίνει ακόμη κι από το σπίτι.
Να πούμε για αυτό ότι όλοι οι παλαιοί συγγραφείς, ήταν πραγματικοί ήρωες σε σχέση με το πόσο εύκολα στη σημερινή κοινωνία, διαχέεται η γνώση.
Ακόμη και το πόσο εύκολο είναι να γράψει κανείς με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές ένα βιβλίο.
Στη σημερινή εποχή τη μεγάλη σημασία πια την έχουν τα ερωτήματα.
Τις επικρατέστερες στην εποχή μας απαντήσεις στα ερωτήματα, μπορεί κανείς πολύ εύκολα να τις βρει στο διαδίκτυο και να τις διαβάσει.
Ακόμη να σκεφτεί για αυτές και αν θέλει να βάλει και την πινελιά του πάνω τους, αναπτύσσοντάς τις.
Ειδικά τώρα πια και με την τεχνητή νοημοσύνη, όπως διαβάζουμε σε άρθρα ειδήσεων.
Λέγαμε ότι είναι πολύ λιγότερη η ανάγκη μας να γράψουμε τις επικρατέστερες επιστημονικές απόψεις, αλλά υπάρχει και αυτή.
Είναι δηλαδή πολύ λιγότερη η ανάγκη μας να γράψουμε απόψεις που αναφέρονται καθημερινά, σε πολλά έντυπα ή ηλεκτρονικά μέσα.
Απόψεις που αναφέρονται σε πολλά έγκυρα μέσα επικοινωνίας που όμως πάρα ταύτα, φαίνεται ότι υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι που τις αρνούνται, κατά τη γνώμη μας λάθος.
Η επιστημονική μέθοδος και γενικά η επιστήμη πια στην εποχή μας, φανερά έχει αρκετά ωριμάσει και έτσι μπορεί να μιλάει με σιγουριά για πράγματα που κι αν ακόμη δεν ισχύουν απόλυτα, δεν υπάρχουν απόλυτα πράγματα στη ζωή, είναι πολύ χρήσιμα και σε πολύ μεγάλο βαθμό ασφαλή και γενικά ασφαλή για τη ζωή και την ευημερία, τόσο την προσωπική όσο και την κοινωνική.
Ειδικά σε θέματα υγείας.
Η αμφισβήτηση όμως με επιχειρήματα όπου υπάρχουν κάνει την επιστήμη να προχωράει είτε με την υπόθεση μιας καινούργιας θεωρίας που θα τα απαντάει επαρκώς, είτε με την εδραίωση της ήδη υπάρχουσας αν τελικά εξακολουθεί να ισχύει και κατόπιν αυτής της αμφισβήτησης.
Ακόμη, για να συνεχίσουμε, γράφουμε τις προσωπικές μας απόψεις και για να παρακινήσουμε με το παράδειγμά μας τον αναγνώστη, να σκεφτεί και να ψάξει περισσότερα για τα θέματα που του αρέσουν και γενικά προτιμάει.
Να λειτουργήσουμε δηλαδή ως καταλύτης για την αυτενέργειά του και έτσι να τον ωθήσουμε ώστε να επιδιώξει να γίνει ένας μικρός ερευνητής και να σκεφτεί και να μιλήσει για αυτά που θα βρει και θα γνωρίσει.
Σίγουρα όμως και για να δει τι ταιριάζει καλύτερα στον ίδιο ή στην ίδια, για κάποια και από τα θέματα που μας αρέσουν και αναφερόμαστε κι εμείς.
Να πούμε όμως πάλι, ότι θεωρούμε ότι είναι από τις πιο άριστες συνήθειες, το να διαβάζει κανείς καθημερινά έγκυρες και ευρείας κυκλοφορίας εφημερίδες.
Εφημερίδες δηλαδή που αναφέρουν με δημοκρατικό τρόπο πολλές απόψεις, αλλά και την επικρατούσα επιστημονική άποψη από καταξιωμένους συνήθως επιστήμονες, ή όπου δεν υπάρχει τέτοια την τεκμηριωμένη επαρκώς άποψη της ίδιας της εφημερίδας, των δημοσιογράφων της και των δημόσιων συνήθως προσώπων του πνεύματος που φιλοξενούνται στις στήλες της.
Συνάμα να σκέφτεται και να στέκεται και ο ίδιος με κριτική σκέψη στις απόψεις αυτές.
8 Πρόλογος
Τα κεφάλαια του βιβλίου «Δημοκρατία Ή Η Φύση Των Ανθρωπίνων Σχέσεων» στην απαρχή τους, αποτελούσαν κεφάλαια του βιβλίου «Αναζητώντας την Υγεία, τη Χαρά, την Ομορφιά, τη Μακροβιότητα» και σε ένα ενδιάμεσο στάδιο αποτελούσαν κεφάλαια του βιβλίου «Άνθρωπος Και Δημοκρατία», που τελικώς μετονομάστηκε ως «Δημοκρατία Ή Η Φύση Των Ανθρωπίνων Σχέσεων».
Αποτελούσαν κεφάλαιά του επειδή ακριβώς η φιλοσοφία και γενικότερα ο τρόπος σκέψης τού ανθρώπου, επηρεάζουν πολύ την Υγεία του μέσω του τρόπου ζωής του.
Επηρεάζουν πολύ την Υγεία του μέσω του τρόπου ζωής του ακόμη και στις επιλογές τού οικείου περιβάλλοντός του, τις διατροφικές του επιλογές, καθώς και το αν θα ασκείται κατά τη διάρκεια της ύπαρξής του.
Ουσιαστικούς δηλαδή παράγοντες της Υγείας του, που διαπραγματεύεται το αρχικό βιβλίο που εμπεριείχε αυτά τα κεφάλαια.
Επίσης η φιλοσοφία και γενικότερα ο τρόπος σκέψης επηρεάζουν πολύ τουλάχιστον και τη Χαρά του, την Ομορφιά του και τη Μακροβιότητά του.
Και τις υπόλοιπες δηλαδή τρεις έννοιες, του τίτλου τού αρχικού βιβλίου που αναφέραμε και που είναι αδιαμφισβήτητα βαθιά και άμεσα συνδεδεμένες με την Υγεία του.
Όλα συνδέονται μεταξύ τους.
«Εν το Παν» είχε πει ο αρχαίος Σοφός Ηράκλειτος, δηλαδή ότι όλα είναι ένα.
Το οικείο περιβάλλον του ανθρώπου διακρίνεται σε Φυσικό και Δομημένο.
Φυσικό Περιβάλλον είναι ολόκληρη η έμβια και άβια ύλη που υπάρχει με φυσικό τρόπο στο Σύμπαν.
Δηλαδή στο Φυσικό Περιβάλλον τής Γης συμπεριλαμβάνονται οι άνθρωποι, τα ζώα, τα φυτά, ο αέρας, η θάλασσα, τα βουνά, τα φαράγγια, τα ποτάμια, οι λίμνες, οι βροχές, τα χιόνια, το φως τού ήλιου, τα σύννεφα, οι βράχοι, η υγρασία, η ζέστη, η δροσιά, το κρύο και τόσα άλλα πανέμορφα πράγματα του πλανήτη.
Δομημένο Περιβάλλον είναι το τεχνητό περιβάλλον, ή αν προτιμάτε το ανθρωπογενές.
Στο ανθρωπογενές περιβάλλον συμπεριλαμβάνουμε και το πολιτιστικό, το φιλοσοφικό, το εκπαιδευτικό, το άυλο εικονικό περιβάλλον και γενικότερα οτιδήποτε έχει παραχθεί από το είδος μας, στο διάβα των αιώνων.
Το ενδιάμεσο βιβλίο με τον τίτλο «Άνθρωπος Και Δημοκρατία» προσπαθούσε μεταξύ κι άλλων, να συσχετίσει την ανθρώπινη Φύση με τη φύση της Δημοκρατίας.
Αν στεκόμασταν μόνο σε αυτό ή κυρίαρχα σε αυτό, ίσως να ήταν ακριβέστερο στο βιβλίο αντί να επιλέγαμε τον τίτλο «Άνθρωπος Και Δημοκρατία», να επιλέγαμε τον τίτλο «Ανθρώπινη Φύση Και Δημοκρατία».
Δεν επιλέξαμε όμως τον δεύτερο τίτλο, επειδή κιόλας θεωρούμε ότι όχι μόνον η ανθρώπινη Φύση, αλλά και γενικότερα ή αν προτιμάτε συνολικά η Φύση, είναι βαθέως Δημοκρατική.
Και θεωρούμε ότι η ανθρώπινη Φύση και γενικότερα η Φύση είναι βαθέως Δημοκρατική, επειδή για παράδειγμα οι διακρίσεις στους ανθρώπους δεν προέρχονται από τη Φύση, αλλά από τους ίδιους προσωπικά κατά την εφαρμογή των νόμων τους.
Ή γενικότερα λαμβάνουν χώρα, όταν κάποιοι ασκούν αυθαιρετώντας την εξουσία που κατέχουν έναντι του λαού και, οι υπόλοιποι γύρω τους ελεγκτικοί προς τούτο μηχανισμοί δεν παρεμβαίνουν, είτε από φαινομενικό πρόσκαιρο συμφέρον, είτε από φόβο.
Όμοια και οι διακρίσεις σε όσα από τα ζώα έχουν αρχηγούς που τους ακολουθούν, σχηματίζοντας για παράδειγμα αγέλες, συμβαίνουν επειδή εκείνοι τα εξουσιάζουν.
Δηλαδή συμβαίνουν και σε εκείνα, από τις ίδιες τις ανελεύθερες αναμεταξύ τους σχέσεις, ή αν προτιμάτε εκείνες τις σχέσεις του φόβου τους.
Ο φόβος τους για τους ίδιους τους εκπροσώπους του είδους τους, ισχυριζόμαστε ότι προκύπτει από την επίκτητη εμπειρία τους ως απαραίτητος μηχανισμός στη φύση, να προτιμούν την επιβίωση του εαυτού τους, έναντι μιας προσπάθειας για ζωή δίχως διακρίσεις, με κάποιου όμως είδους αβεβαιότητα για την ομαλή συνέχεια της ύπαρξής τους στην αγέλη, αν σε τούτο αποτύχουν.
Βέβαια η ζωή του κάθε ανθρώπου κατά τον βίο τον δικό του και με κάποιο μέτρο τον βίο των προγόνων του, είναι εκ φύσεως διαφορετική.
Από αυτό όμως πηγάζουν για τους ίδιους κάποια όχι παραπάνω δικαιώματα που καταστρατηγούν την ουσία της ισότητάς τους με τους γύρω τους όσον αφορά την πολιτεία, αλλά κάποιες παραπάνω υποχρεώσεις σύμφωνες με τις αποκτημένες και τις δυνάμει αναπτυσσόμενες ικανότητές τους.
Και αυτό γιατί τα δικαιώματα είναι κάτι που αφορούν ατομικά τα πρόσωπα και θα πρέπει να είναι για όλα τους όσο το δυνατόν περισσότερα, οριοθετημένα όμως στα πλαίσια των κοινωνικών τους υποχρεώσεων, ή αν προτιμάτε οριοθετημένα στα πλαίσια του να μπορούν ατομικά οι πολίτες να τα διαχειρίζονται χωρίς αδικίες ή προβλήματα για την υπόλοιπη κοινωνία.
Ενώ οι ικανότητες των προσώπων είναι κάτι που αφορούν κατά τρόπο κυρίαρχο και την πολιτεία και το πως εκείνη θα τις αξιοποιήσει προς όφελος όλων των μελών της, πολύ περισσότερο όμως προς όφελος των ασθενέστερων μελών της.
Τούτα που γράφουμε όχι δυναστικά από μέρους τής πολιτείας προς τους πολίτες της, αλλά από την καλοσύνη και την αγάπη των προσώπων τόσο για τον εαυτό τους όσο και για τους συνανθρώπους τους, με αποτέλεσμα ότι ζητάνε για τους ίδιους τους εαυτούς τους να το ζητάνε και για τους συμπολίτες τους.
Η Φύση Του Ανθρώπου Ή Αν Προτιμάτε Καλύτερα Η Φύση Των Σχέσεων Που λαμβάνουν Αμφίπλευρα χώρα Στον Βίο Του, Είναι Σύμφωνη Κατά Τη Γνώμη Μας Με Αυτό Το Μέτρο Τής Ισάξιας Αγάπης Τού Πλησίον Του Και Του Εαυτού Του Ή Αν Προτιμάτε Μάλλον Ευρύτερα Στις Διακυμάνσεις Της, Της Αγάπης Τού Πλησίον Του Συναρτήσει Της Αγάπης Προς Τον Εαυτό Του· Συνάμα Και Με Τη Δίχως Όρια Καλοσύνη Του, Ενώ Και Διόλου Λιγότερο Σύμφωνη Με Την Ελευθερία Του Συναρτήσει Τής Κοινωνικότητάς Του Ή Αν Προτιμάτε Στα Οριοθετημένα Πλαίσια Τής Κοινωνικότητάς Του.
Τελικά Από Τον Σεπτέμβριο Του 2025 Το Βιβλίο Μας «Άνθρωπος Και Δημοκρατία» Απέκτησε Για Μισή Μόλις Ημέρα Τον Τίτλο «Άνθρωπος Και Δημοκρατία Ή Η Φύση Των Ανθρωπίνων Σχέσεων» Και Αμέσως Μετά Τον Σημερινό Του Τίτλο «Δημοκρατία Ή Η Φύση Των Ανθρωπίνων Σχέσεων» σκεπτόμενοι κιόλας ότι θα μπορούσε να είχε και τον τίτλο «Ανθρώπινη Φύση Και Δημοκρατία Ή Η Φύση Των Ανθρωπίνων Σχέσεων», μιας και πράγματι ανταποκρίνεται και ο τελευταίος στο περιεχόμενό του.
Το να γνωρίζει κανείς έστω και λίγα πράγματα για τη Δημοκρατία, μπορεί να βοηθήσει τη σκέψη του καθώς και την ίδια την προσωπικότητά του, να προχωρήσουν πολύ.
Για τον σκοπό όμως αυτό, θα θέλαμε να γράψουμε πολύ περισσότερα πράγματα.
Θα θέλαμε να γράψουμε πολύ περισσότερα πράγματα κυρίως σχετικά με την ιστορική αναδρομή, χονδρικά από τις Μοναρχίες στις Ολιγαρχίες και κατόπιν στις Δημοκρατίες.
Ο κύριος λόγος που νομίζουμε ότι θα χρειαζόταν πολύ κάτι τέτοιο, είναι επειδή η ιστορική αναδρομή κάνει με ξεκάθαρα φανερό τρόπο, τόσο την ανάγκη για να εξελιχθεί Δημοκρατικά μια κοινωνία, όσο και το πως θα μπορέσει να γίνει αυτό.
Ίσως ακόμη να μας έδινε να καταλάβουμε αρκετά καλά και ποιο θα μπορούσε να είναι το τίμημα στη σύγχρονη εποχή, ενός παρόμοιου εγχειρήματος.
Η ιστορική αυτή αναδρομή κατά τη γνώμη μας εμπεριέχει συνάμα και την προσωπική εξέλιξη και ανέλιξη του ανθρώπου εκείνης της εποχής, με κάποια αναλογία της στην αντιστοίχιση.
Ακόμη γενικότερα και πάντα κατά τη γνώμη μας, εμπεριέχει τον βελτιωμένο τρόπο σκέψης που μπορεί κανείς να ακολουθήσει ατομικά στη ζωή του, τουλάχιστον από την τότε εποχή έως τη σημερινή.
Να τον ακολουθήσει όχι ως προς κάποια θεϊκή αποκάλυψη του νου, αλλά ως μια συνεχή διαλεκτική προσπάθεια διαφωτισμού των ανθρώπων, από τη συσσωρευμένη εμπειρία ετερώνυμων συμφερόντων, ιδεών και καταστάσεων της κοινωνίας τους και την προσωπική τους σκέψη πάνω σε αυτήν την πολύ χρήσιμη για τον λαό εμπειρία.
Ο κύριος λόγος που δεν γράψαμε και τόσα πολλά για αυτά, είναι επειδή εμπεριέχονται αρκετά σε ένα βιβλίο που εκτιμούμε πολύ και αναφερόμαστε σε αυτό, στην αρχή τού κεφαλαίου «Κβάντα Άμεσης Δημοκρατίας».
Χωρίς όμως να αναιρείται η πολύ μεγάλη αξία τού βιβλίου που αναφέρουμε, να πούμε ότι δεν γίνεται και σε εκείνο, το δεύτερο ζητούμενό μας.
Δηλαδή και σε εκείνο δεν υπάρχει κάποια αντιστοίχιση, της ιστορικής αναδρομής που προέκυψε η Δημοκρατία στην αρχαία Αθήνα, με την ταυτόχρονη και ταυτόχωρη βελτίωση της προσωπικότητας του ανθρώπου της εποχής της.
Έχουμε γράψει βέβαια κάποια πράγματα εμείς, όχι όμως βασιζόμενοι στην ιστορική αναδρομή της, αλλά στην κατά τη γνώμη μας φιλοσοφία που χρειάζεται να έχει ο μέσος σημερινός άνθρωπος, για να προκύψει θεωρητικά το πολίτευμα της άμεσης Δημοκρατίας.
Σύμφωνα πάντα με τη γνώμη μας, αυτή η φιλοσοφία βρίσκεται βαθιά στην ανθρώπινη φύση του, καθώς και στον πυρήνα των αμφίδρομων σχέσεων του με τις γύρω του άλλες έμβιες και άβιες οντότητες, βρίσκεται δηλαδή κεντρικότατα στην ίδια τη βιωμένη κοινωνική του συνύπαρξη, με το γύρω του φυσικό και δομημένο περιβάλλον.
Οπότε χρειάζεται για αυτά που γράφουμε εμείς σχετικά με τη Δημοκρατία στην αρχαία Αθήνα και το φιλοσοφικό της υπόβαθρο, κυρίαρχα η ενδοσκόπηση του εαυτού του και η εστίαση του νου του ή αν προτιμάτε της προσοχής του, στην καθημερινότητα των ουσιαστικών σχέσεων του.
Γράφουμε ουσιαστικών σχέσεων του, με την έννοια της αλληλεπίδρασης των αισθήσεων του και των συναισθήσεων του, με τις αντίστοιχες εκείνες αισθήσεις και συναισθήσεις των γύρω του άλλων οντοτήτων για τον ίδιο.
Ίσως γράψουμε κάποτε στο μέλλον και για τα άλλα που αναφερθήκαμε, από την οπτική μας πάντα πλευρά.
Μία τέτοια απόπειρα αυτή τη στιγμή, θα δημιουργούσε μάλλον περισσότερο ένα βιβλίο δεδομένων και λογικών συμπερασμάτων, που βασίζεται σε συγκεκριμένη μελέτη βιβλιογραφίας.
Δηλαδή θα δημιουργούσε ένα βιβλίο που αποκαλύπτει από καίρια δεδομένα αυτούσια λογικά συμπεράσματα, με τη μορφή απόδειξης.
Όχι δηλαδή εκτιμούμε ένα πιο προσιτό βιβλίο για το αναγνωστικό κοινό απόψεων, που πιθανόν και να καλλιεργεί παραπάνω διερευνητικά τη σκέψη του, μιας και τη χρειάζεται κυρίαρχα όταν για κάτι εκείνος μπορεί να αμφιβάλλει.
Ένα πιο προσιτό βιβλίο για τον αναγνώστη του, που όμως πράγματι χάνει πολύ, σε αυστηρή αποδεικτική ικανότητα.
Αυτό κιόλας επειδή αν και προσπαθούμε σε αυτά που γράφουμε να είμαστε ακριβείς, δεν αποτελεί προτεραιότητά μας να τα αποδεικνύουμε, αλλά απλά να τα δείχνουμε ή αν προτιμάτε να τα επισημαίνουμε.
Δηλαδή ζητάμε από τον αναγνώστη -αν χρειάζεται για εκείνον- να τα ψάξει επιπλέον, μάλλον πως μόνο το έναυσμα δίνουμε.
Συνεχίζοντας πάντως με τον τίτλο του κεφαλαίου «Κβάντα Άμεσης Δημοκρατίας», να πούμε ότι γενικά στη φυσική ο όρος κβάντο ή κβάντουμ, αναφέρεται σε μια αδιάστατη μονάδα ποσότητας, ένα «ποσό από κάτι».
Είναι δηλαδή η μικρότερη δυνατή μονάδα της έννοιας στην οποία αναφέρεται και όλες οι ποσότητες αυτής της έννοιας, είναι πάντα ακέραια πολλαπλάσια αυτής της μονάδας.
Τον παραπάνω ορισμό για το κβάντο ή κβάντουμ τον βρήκαμε στο διαδίκτυο, όμως νομίζουμε ότι καλύτερα είναι να γραφτεί πως όλες οι ποσότητες αυτής της έννοιας απλά περικλείουν ακέραια πολλαπλάσια αυτής της μονάδας και όχι ότι είναι.
Ισχυριζόμαστε ότι όλες οι ποσότητες μαζί τής ίδιας έννοιας, είναι κάτι το αρκετά περισσότερο, κάτι το ουσιαστικά διαφορετικό.
Δηλαδή η δομή και η διασύνδεση που αποκτάνε μεταξύ τους από τη φύση εκείνης της διασύνδεσής τους όλα αυτά τα κβάντα αυτής της ποσότητας, δημιουργούν κάτι το πραγματικά καινούργιο, κάτι με τις δικές του πλέον μοναδικές ιδιότητες, δυνατότητες και ικανότητες.
Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με όλους τους πολυκύτταρους οργανισμούς αν θεωρήσουμε ως κβάντο τους το κύτταρο, την ελάχιστη δηλαδή δυνατή αδιαίρετη ζωντανή μονάδα τού οργανισμού τους.
Πολλά κύτταρα ενωμένα μαζί, που ισχυριζόμαστε ότι τα ένωσε και εξακολουθεί να τα ενώνει κυρίαρχα η μεταξύ τους αγάπη εξαιτίας μάλλον και της φύσης της, δημιουργούν τους πολυκύτταρους οργανισμούς όπως για παράδειγμα και τον άνθρωπο, που έχουν και έχει καινούργιες ιδιότητες και πολύ περισσότερες δυνατότητες και ικανότητες από ένα απλό και μεμονωμένο κύτταρο.
Πάντως πολύ περισσότερο τη λέξη «κβάντα» στο βιβλίο τη χρησιμοποιήσαμε ως συστατικό επικεφαλίδας επειδή ακούγεται πρωτότυπα και εύηχα και πολύ λιγότερο επειδή θεωρούμε ότι το περιεχόμενο των κεφαλαίων που την αναφέρουν έχει πραγματικά τόσο μεγάλη αξία.
Παρόμοια σκεπτόμενοι συνολικά για το βιβλίο «Δημοκρατία Ή Η Φύση Των Ανθρωπίνων Σχέσεων», η φιλοδοξία μας ήταν να εκφράσει λέγοντας στον μέσο αναγνώστη, ότι χρειάζεται να γνωρίζει κατ’ ελάχιστον για τον Άνθρωπο, τις σχέσεις του και το ακόμη -όπως νομίζουμε- προς το παρόν αποτέλεσμά τους στις κοινωνίες του, τη Δημοκρατία, βέβαια πάντα και κατά τη γνώμη μας.
Την άμεση Δημοκρατία των αρχαίων χρόνων στην Αθήνα και την αντιπροσωπευτική τής εποχής μας.
Στα πρώτα κεφάλαιά του μιλάει λίγο αλλά αξιοσημείωτα για τα βιβλία των Εκδόσεων Γη, όμοια για τον Ρατσισμό, το πως δημιουργείτε ο θυμός, το μίσος και η κακία σε έναν Άνθρωπο, καθώς και για άλλα πράγματα που προέκυψαν κυρίαρχα από τα ενδιαφέροντά μας.
Το μη εισαγωγικό όμως τμήμα του, ξεκινάει από το κεφάλαιο «Οι Ανθρώπινες Πολιτείες».
Από τη στιγμή δηλαδή που αρχίζει να μιλάει, για αυτό που εκφράζει και με τον τίτλο του.
Συγκεκριμένα για τη Δημοκρατία στις ανθρώπινες κοινωνίες του, ή όπως ισχυριζόμαστε από τον τίτλο ακόμη και του βιβλίου που ήδη διαβάζετε, για τα στην εποχή μας και την καταγεγραμμένη επισήμως ιστορία της, αποτελέσματα της εξελισσόμενης πράγματι Φύσης των Ανθρωπίνων Σχέσεων.
Οι σύγχρονες δημοκρατίες δεν είναι Δημοκρατίες.
Η σύγχρονη επιστημονική κατηγοριοποίηση που έχει γίνει στις δημοκρατίες, τις κατατάσσει χονδρικά σε άμεσες και αντιπροσωπευτικές.
Τις αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες τις κατατάσσει πάλι χονδρικά, σε λαϊκές και φιλελεύθερες ή αστικές.
Στον τίτλο του βιβλίου καθώς και οπουδήποτε χρησιμοποιούμε τη λέξη Δημοκρατία (με κεφαλαίο Δ) αν δεν μας έχει ξεφύγει και κάτι που αναφέρουμε ρητώς, εννοούμε την άμεση Δημοκρατία.
Έχουμε γράψει όμως και για τις δύο αυτές χονδρικές κατηγοριοποιήσεις που αναφέραμε και προηγουμένως.
Συγκεκριμένα στο βιβλίο έχουμε γράψει για τον Άνθρωπο και τη Δημοκρατία, για την Άμεση Δημοκρατία και την Αντιπροσωπευτική.
Μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία που αν και δεν ανταποκρίνεται στην ετυμολογία της λέξης Δημοκρατία δηλαδή πως την εξουσία(κράτος στην αρχαία Αθήνα) την κατέχει ο Δήμος(λαός) αλλά κυρίως ανταποκρίνεται στην ετυμολογία της λέξης αντιπροσωπευτική, αποτελεί μέχρι να γίνει η δημοκρατία μας άμεση ξανά, το καλύτερο πολίτευμα για τον πλανήτη.
Ειδικά η αστική ή φιλελεύθερη δημοκρατία, όπως έχουν επικρατήσει να λέγονται οι δημοκρατίες τού λεγόμενου δυτικού κόσμου.
Όμως το Δημοκρατικό Πολίτευμα της Αρχαίας Αθήνας, της Άμεσης δηλαδή Δημοκρατίας με τους σύγχρονους όρους, αποτελεί τουλάχιστον για εμάς τη δικαιότερη απόδοση της πολιτικής εξουσίας, γιατί τη διαμοιράζει ισάξια σε όλους τους πολίτες της.
Οι προϋποθέσεις για να ασκηθεί αυτή την κάθε φορά, με την ψήφο των ανθρώπων που αποτελούν τον Δήμο δηλαδή τον λαό που συνάμα έχει τα δικαιώματα των πολιτών, αποσκοπούν και στην πρακτικότητα της εφαρμογής τής δικαιοσύνης που αναφέραμε, έτσι ώστε να προκύπτει και το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμά για την πολιτεία.
Προϋποθέσεις για να ασκήσουν την εξουσία οι πολίτες με την ψήφο τους, όπως για παράδειγμα η απαραίτητη συμμετοχή τους στην Εκκλησία τού Δήμου.
Δηλαδή η απαραίτητη συμμετοχή τους στη συνέλευση όλων των πολιτών τής πόλης-κράτους που ανήκουν, για να γίνονται κυρίως γνωστές στους συμμετέχοντες, τόσο οι ακριβείς προτάσεις προς ψήφιση, όσο και τα επιχειρήματα όλων τους, προς τις προτάσεις εκείνες.
Να πούμε ακόμη και να κλείσουμε σε λίγο τον Πρόλογο ανοίγοντας ταυτοχρόνως το παράθυρο της Εισαγωγής του βιβλίου, ότι και η πρακτική εμπειρία των ανθρώπων από την εφαρμογή τής Δημοκρατίας των αρχαίων Αθηναίων, κατέταξε την εποχή που πραγματώθηκε, συγκεκριμένα τον πέμπτο αιώνα Προ Χριστιανικής Χρονολόγησης, ως χρυσό τους αιώνα.
Δηλαδή ως χρυσό αιώνα των αρχαίων Αθηναίων, των πολιτών μιας πόλης-κράτους, που υπήρξε η πλέον διάσημη και πρωτοπόρα για ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο.
Κοιτάζοντας όμως νομίζουμε με αντικειμενική ματιά ευρύτερα έως σήμερα τα αποτελέσματα ακόμη και του πιο ανελιγμένου πολιτεύματος σε οποιαδήποτε χώρα του πλανήτη μας, εκείνη η εποχή των αρχαίων Αθηναίων μιας συγκεκριμένης δηλαδή γεωγραφικής περιοχής των προγόνων μας σε κάποιο χρονικό της διάστημα, εξακολουθεί ως φάρος λαμπυρίζον που εκλύει όμως συνεχές φως διαχρονικά στη Γη, να πρωτοπορεί και να διδάσκει όλους τους λαούς της.
Ακόμη να αναφέρουμε ότι το βιβλίο αρχικώς ήταν πιο απλοϊκά γραμμένο, κυρίως επειδή όπως γράψαμε στο ξεκίνημα του προλόγου, αποτελούσε τμήμα ενός βιβλίου σχετικού με την Υγεία.
Από την επίσημη όμως πρώτη έκδοσή του ως «Δημοκρατία Ή Η Φύση Των Ανθρωπίνων Σχέσεων» τον Οκτώβριο του 2025, ανταποκρίνεται στα πλαίσια όμως του προλόγου του για εκείνα που θα θέλαμε επιπλέον να αναφερθούν σε αυτό, σε πολύ μεγάλο βαθμό σε εκείνα που επιθυμεί να εκφράσει μιλώντας στους αναγνώστες του.
Επίσης θα πρέπει να έχετε υπόψη σας και ότι οποτεδήποτε χρησιμοποιώ πληθυντικό αριθμό για να εκφράσω μόλις μια σκέψη μου, εννοώ εμένα που γράφω αυτό το βιβλίο και όλους όσους από τους φίλους, τους συγγενείς, τους γνωστούς, αλλά και τους απλούς αναγνώστες συμφωνούν με εμένα, συνάμα και το επιθυμούν.
Ίσως βέβαια για να γελάσουμε και λίγο, να είναι και πάλι λάθος ο πληθυντικός αριθμός.
Συνάμα όμως το κάνω και διότι οι σκέψεις όλων των ανθρώπων, μάλλον πως θα έλεγα με κάποιον τρόπο πλανιούνται στον αέρα και μερικοί άνθρωποι μπορούν γροικώντας το περιβάλλον να τις αντλούνε, ανάλογα και με το πόσο ευαίσθητοι ως προσωπικότητες είναι για κάτι τέτοιο.
Ίσως βέβαια αυτό πάλι που μόλις περιέγραψα να είναι απλά μια άλλη οπτική των Μουσών, που ανέφεραν κατά κανόνα οι αρχαίοι μας Σοφοί Ποιητές ότι υπαγόρευαν ακόμη και αυτολεξεί τα έργα τους.
Καλή σας Ανάγνωση…
Σας βάζουμε και την Έκδοση του Δεκεμβρίου του 2023 του Μητρικού Βιβλίου Που Προέκυψαν 8 Αυτόνομα Νέα Βιβλία και που μέσα σε εκείνα είναι και το “Άνθρωπος Και Δημοκρατία”, επειδή υπάρχουν πράγματα εκεί που πρώτη φορά γράφτηκαν και χρησιμοποιήθηκαν χωρίς την παραμικρή αναφορά από άλλους.
Στέλιος Βερναδάκης
